GGZ heeft geen oog voor GGZ trauma
Wat is het
Wanneer een persoon een trauma heeft opgelopen in de mentale gezondheidszorg heeft een persoon vaak extra weerstand tegen hulpverleners. Een persoon kan een nieuwe behandelaar krijgen, maar door dat het niet is verwerkt kan het contact veel slechter worden opgestart. De nieuwe behandelaar neemt geen verantwoordelijkheid voor de oude. Een persoon mag verwachten dat er aandacht is voor het verwerken van het trauma opgelopen door een hulpverlener, maar het trauma van ggz kan niet worden behandeld in GGZ.
Herkennen
Personen die een nare gebeurtenis hebben meegemaakt worden vaak via de huisarts doorverwezen naar een grote ggz instantie. Hier is vaak weinig oog voor trauma. Een trauma van GGZ word door GGZ vaak niet gezien. De medewerkers doen hun best en bezorgen geen trauma’s, hierdoor word het ontkent dat een persoon een trauma heeft opgelopen en kan hierdoor niet geholpen worden met het trauma.
Een trauma binnen GGZ kan worden opgelopen door het verkeerd stellen van diagnose waardoor de persoon niet word geholpen, een persoon die verschillende medicatie krijgt die niet behoren bij PTSS, door diverse wissels van hulpverleners, door geen gehoor en begrip te krijgen voor de PTSS. Het is een opstapeling van vele dingen die het als zeer nar laten voelen, een persoon komt niet verder en krijgt niet de gepaste hulp die nodig is.
Het trauma heeft veel te maken hoe hulpverleners doen tegen de persoon, hoeveel de persoon word geloofd en gehoord, hoeveel aandacht er is voor de signalen en hoeveel begrip een hulpverlener heeft. Wanneer dit er zeer weinig is word het een steeds meer nare gebeurtenis voor de persoon.
De signalen die een persoon aangeeft worden eerder op gevat als zeuren, daar heb je haar weer of door overdrijven. Voor een persoon die het aangeeft is het zeer belangrijk het te bespreken, een persoon heeft er zeer veel last van. Door te zijn als overdrijven krijgt een persoon hogere signalen in de rapportage, en niet zoals het is. Of het kan worden verkleind van tornado stress naar spanning. De persoon ervaart veel stress en het lichaam staat onder hoogspanning met het gevaar van lichamelijke klachten, waar dan geen oog voor is.
Doordat de PTSS niet word gezien, worden de signalen van een PTSS niet begrepen en anders opgeschreven of genegeerd. Hierdoor kan een persoon hoge stress hebben en dit worden omschreven als boos. Herbelevingen die een persoon ervaart zoals het moment toen worden wanen of hallucinatie. Hierdoor krijgt een persoon veel meer diagnose en medicatie waardoor het contact met de hulpverlener alleen maar slechter word.
Behandelen
De herbelevingen worden niet begrepen en de ernst ook niet, hierdoor moet een persoon een eigen plan van aanpak maken om de herbelevingen te stoppen of er mee te leren omgaan. De enige informatie die een persoon dan heeft is het nalezen op internet wat er kan gebeuren. Op het moment van een herbeleving heeft niemand er geen oog voor. Een persoon staat op dat moment doodsangsten uit zoals in het stuk van toen het gebeurde, precies dezelfde angst van toen heeft een persoon zeer vaak last van. Hierdoor moet een persoon zelf een weg vinden in het leren omgaan met herbelevingen, ze erkennen en kunnen stopzetten zonder dat er oog voor is geweest of uitgelegd hoe het moet.
Het vermijden van personen of locaties word niet gezien, hierdoor kan een persoon steeds meer gaan vermijden omdat het een beter gevoel geeft voor de persoon. De persoon kan wel hulpvragen met het beter leren omgaan met bijvoorbeeld hoge stress in een supermarkt maar dan word er vaak aangeven dat een persoon dit zelf moet doen. Een persoon kent de signalen niet, heeft ze nooit gehad, en niet geleerd hoe het hier mee moet omgaan of hoe het kan worden voorkomen. Hierdoor moet een persoon zelf leren om te gaan met het vermijden, omdat de supermarkt niet vermeden kan worden.
Een persoon moet vaak over hoge signalen heen stappen, zich oppeppen voor het boodschappen kan gaan doen, het heeft een hele opstart, in de winkel kan het voor een persoon dan al snel te druk zijn, waardoor de spanning en stress terugkomt. Hier moet een persoon een manier bedenken om deze stress op dat moment te verminderen om de boodschappen nog te halen, want weg gaan heeft geen zin zonder boodschappen.
Behandelaren en begeleiders verwijzen vaak door naar elkaar. Het is trauma dus je moet bij de psycholoog zijn. Deze ziet een persoon vaak maar 1x per week, hierdoor is er geen gesprek mogelijk over wat de persoon zo dwars zit. Hierdoor word het meer op gekropt en kan de persoon zich niet uiten. Een persoon kan hierdoor steeds meer stress ervaren van een hulpverlener omdat er geen gehoor word gegeven op het moment dat een persoon het duidelijk aangeeft.
Gevolgen
Het trauma van GGZ wat een persoon heeft opgelopen zorgt ervoor dat een band met een hulpverlener veel moeilijker word te hebben. Het gene wat is gebeurt neemt een persoon mee de rest van de tijd, een persoon kan het niet verwerken als er niet over gesproken word. Hierdoor kan de hulpverlening kapot gaan.
De persoon kan achteruit gaan en hulpverleners hierop reageren door een diagnose te stellen of medicatie voor te schrijven. Deze medicatie kan een negatief effect hebben op de signalen die een persoon ervaart. Een persoon zal minder de hulpverlener geloven en heeft geen gevoel van betrouwbaarheid.
Wanneer een persoon geen gehoor krijgt bij het trauma maakt dit een persoon onzeker. De persoon weet dat het zo is, geeft dit aan en er zijn geen gesprekken of traumatherapie voor, waardoor het trauma blijft bestaan en door de nieuwe hulp mee kan groeien omdat het op de grote stapel komt.
Een persoon kan meer een schuldgevoel krijgen als het niet besproken word. De hulpverlener kan blijven aangeven dat het nieuw is er niks mee te maken heeft of dat het er niks aan kan doen. Als de hulpverlener er niks aan kan doen zal het vast allemaal aan mij liggen, dat het contact niet loopt of verder komt.
Doordat het niet word uitgesproken groeit het wantrouwen naar hulpverleners. De persoon kan er niet vanuit gaan dat belangrijke dingen voor de persoon worden uitgesproken om de ernst van het trauma te zien, hierdoor blijft het trauma onderbelicht. Een persoon kan het uitgebreid op schrijven, overzichten maken of het blijven aangeven het trauma word anders gezien. In hoeverre is het dan terecht te zeggen dat de persoon de hulpverleners wantrouwt, als de persoon een PTSS heeft door GGZ en hier niet mee geholpen word?
Wanneer een persoon weerstand krijgt tegen hulp, word het al snel de persoon weigert hulp, ook als de persoon aangeeft alleen traumabehandeling aan te gaan. Hierdoor kan het voorkomen dat GGZ besluit een persoon op te nemen voor een diagnose die hun denken dat klopt, niet voor het verwerken en behandelen van het trauma. Hierdoor kan een persoon een extra trauma oplopen door de dwang van de opname, de rechtbank met het besluit en het niet willen en kunnen zien van het trauma en de ernst.
In de richtlijnen van GGZ staat vaak zelfstudie, een persoon met zelfstandig leren omgaan met de signalen en kan hierbij handvaten of tips krijgen. Het aanleren van nieuwe gewoonte kan een persoon vaak niet alleen en de kans op een terugval is zeer groot. Zelfstandig dingen oplossen is goed, maar met PTSS is dit niet mogelijk zelfstandig te doen. Naast trauma therapie is er veel meer nodig omdat de persoon beschadigd is. Veel dingen, bijna alles, word mondeling besproken, hierdoor staat er zeer weinig op papier, alleen de rapportage die geschreven worden. Doordat het anders word gezien, word er op deze fouten verder behandeld en niet opnieuw gekeken hoe het is. Doordat veel mondeling is, is het vaak minder mogelijk een klacht in te dienen, naar de geschillencommissie of de rechtbank te gaan. Daarnaast is een persoon erg beschadigd wat het een moeilijke stap maakt.
Een GGZ trauma kan niet behandeld worden binnen GGZ, hier is geen oog voor, medewerkers doen immers hun uiterste best, een persoon kan wel hulp vragen bij een praktijk maar deze zijn vaak vol, zijn lange wachtlijsten. Wanneer een persoon eenmaal met GGZ in aanraking is gekomen, word het hier vaak ook keer op keer naar terug verwezen. Hierdoor kan het trauma alleen maar groeien. Niet alle hulpverleners hebben ook een hulpverleners hart, er zijn er vele met vooroordelen, daar kan je geen last meer van hebben of kan je niet over je trauma heen stappen. (Kun je je er niet overheen zetten dan) Hierdoor is er verder geen gehoor voor het trauma en zet de behandeling meer op het spel.
Wanneer een persoon veel wissels heeft van hulpverleners kan het zijn dat een persoon steeds meer een trauma oploopt. De persoon krijgt steeds te horen ja maar dat was ik niet, ik ben nieuw. De persoon kan hierdoor het trauma niet verwerken, moet er over heen stappen en de nieuwe behandelaar een kans geven. Dit kan een paar keer goed gaan tot er weer hetzelfde gebeurt. Wanneer dingen niet worden uitgesproken word het een opstapeling van alle dingen die zijn gebeurt. Een tijd kan een persoon dit los van elkaar houden maar hoe meer er gebeurt hoe meer het 1 pot nat word. De dingen die niet zijn uitgesproken gaan irriteren, gebeuren weer, komt geen verandering op.
Plan
In hoeverre heeft u een trauma opgelopen van de GGZ en de behandeling? Wat is er gebeurt en wat is er gezegd? Waar heeft u bewijzen van? Het is belangrijk om een duidelijk beeld te hebben van uw trauma die u heeft opgelopen, en van welke signalen u last heeft. Houd hiervoor dagelijks een dagboek bij om aantekeningen te maken en het bij te houden wat er word gezegd.
Het is wel belangrijk om het trauma dat u ervaart te laten behandelen om het te verwerken. Ga op zoek naar een therapeut met erkent diploma op het gebied van trauma therapie. Maak een kennismaking en stel u vragen, geef duidelijk het trauma GGZ aan en van welke signalen u last heeft.
Wanneer u op de nieuwe wachtlijst komt, is het belangrijk zelf aan de slag te gaan. Het is belangrijk de PTSS te begrijpen, te accepteren en de signalen te kennen en te weten wat ze met u doen. Heet is belangrijk dagelijks met de signalen bezig te zijn, door ze op te schrijven en bij te houden, door afleiding zoeken en het verminderen en te kijken naar vorige momenten om steeds beter oplossingen te vinden. Leer de fase wind storm tornado en orkaan hiervoor kennen.
Binnen GGZ word er weinig geleerd over PTSS, de signalen erkennen en het omdraaien, het leren accepteren, het aanpakken van de signalen, het weten wat signalen met u doen. Hierdoor is het belangrijk te lezen over PTSS en de signalen en wat deze doen bij andere personen en hoe dit voelt. Op zelfhulpgidsen.nl vind u vele ervaringen die met PTSS te maken hebben met een stappenplan die u kunt gebruiken als een basis.
Hogere stappen
Wat staat er in uw medisch dossier over het trauma en hoe u dit ervaart? Geeft het met grote regelmaat aan en blijf dit doen. Het medisch dossier kunt u opvragen bij de behandelaar, als deze het niet binnen 6 weken aan u kan geven, kunt u de PVP.nl inschakelen en die kunnen u verder helpen met het verzoek.
Heeft u genoeg bewijs stukken dat het niet klopt wat er in uw medisch dossier staat dan kunt u een klacht indienen bij de klachtencommissie, deze bekijken uw klacht en de behandelaar kan hier een reactie opgeven. OP de reactie mag u nog 1 reactie geven en ook de behandelaar. Het is een bemiddeling en de klacht word vaak niet onderzocht. Wanneer er geen overeenkomst komt, door het verschillende denken over de situatie word de brief door gestuurd naar de geneesheer directeur. Binnen 6 weken krijgt u een brief met het besluit, ook hier word vaak geen onderzoek gedaan naar de klacht.
Het is nodig de klacht in te dienen om een geschil in te dienen, het papier van de geneesheer directeur moet u binnen 4 maanden indienen bij de geschillencommissie met uw klacht en het bewijs. Deze kunnen uw klacht na betaling van €50,- in behandeling nemen en deze gaan de klacht onderzoeken. Het kost ongeveer enkele maanden voor de klacht geheel is afgerond, er zijn diverse hoorzittingen. Hiervoor heeft u een advocaat nodig die u via het juridisch loket kunt aanvragen. Heeft u gewonnen dan kunt u een schadevergoeding krijgen van €25.000,-
Heeft dit nog geen resultaat dan kunt u nog naar de rechtbank en de GGZ laten aanspreken op het weigeren te behandelen van het trauma. Hiervoor heeft u een advocaat nodig die u via het juridisch loket kunt aanvragen.