Help de hulpverleners lopen weg

Wat is het

Help de PBers en andere begeleiders gaan weg! Hoe gaat dit nu verder als er geen PB is? Wie word de nieuwe PB? Er zijn al zoveel te korten in de zorg, komt er nog wel voldoende nieuw personeel? Wat als er niemand bijkomt? Gaat het hier sluiten? Hoe zou dat dan verlopen? Wat het een leeg loop van de personen die hier zijn?

Voor het personeel kan het goed zijn een nieuwe stap te maken voor hun eigen leven, vooruitgang voor de toekomst, voor personen kan het een zeer moeilijke en lastige tijd zijn, met veel vragen. Het stoppen van een instantie gebeurt niet zomaar, er word van alles aan gedaan om het draaiende te houden, maar er komt een tijd …. en wat dan? Veel instanties zijn al voor gegaan, hoeveel er nog komen weet niemand, wanneer het stopt is onbekend.

Binnen een instantie van GGZ zijn er veel hulpverleners die vertrekken, die totaal iets anders gaan doen, veel instantie zijn de afgelopen jaren gesloten door personeelstekort of omdat er geen geld meer was. Het word alleen maar drukker en drukker, en er is alleen maar meer vraag naar goede hulp voor mentale problematiek, te weinig personeel kan de vraag niet aan, waardoor de wachtlijsten alleen maar groeien.

Herkennen

Al vele jaren is er een leegloop binnen de geestelijke gezondheidszorg, veel personeel werkt voor een korte periode van ongeveer 1 jaar. Personeel gaat vaak weg omdat het beleid wat vaak minder gepast is, lange tijd heeft voor antwoorden of dingen voor elkaar krijgen, omdat er door behandelaren vaak weinig word geluisterd.

Bezuinigingen waardoor er minder geld is voor personeel, minder kwalitatief goede gepaste zorg, hulp bestaat veelal uit alleen medicatie, therapie is zelden. Personen worden vaak gezien als complex, hierdoor word vaak geen therapie voor geschreven en is het pappen en nathouden met alleen medicatie. Therapie is duur, te weinig specialisten, medicatie is goedkoper en meestal op voorraad.

Steeds meer personeel vertrekt, er komt steeds minder personeel binnen, behandelaren hebben steeds meer personen om te behandelen/ spreken, hierdoor is er een zeer grote werkdruk en een groot personeelstekort. Hierdoor word het personeelstekort alleen maar groter, krijgen personen minder uren gesprekken, is er veel minder hulp. De verhoudingen van personeel dat vertrek en komt is zeer scheef en word de kans op sluiting van de instantie groot

Vaak is er een band opgebouwd met een hulpverlener, door vele wissels en het vertrek kan een persoon heel anders in contacten komen te staan, het niet steeds opnieuw willen starten, de persoon kan er sneller genoeg van krijgen en zich keren tegen de hulpverlening omdat het niet verder komt.

Er is een verschil of een begeleider of een PB (persoonlijk begeleider) vertrekt. Met een begeleiders is er vaak veel minder besproken dan met de PB, de gesprekken met een PB gaan vaker dieper op de problematiek in. Hierdoor is er een andere band met een PB dan met een begeleider. Wanneer de PB vertrekt kan dit zorgen voor meer vragen, wie word de nieuwe PB, moet ik nu weer opnieuw beginnen? Het kan veel extra zorgen geven voor een persoon.

Behandelen

Er komen steeds meer personen met problematiek, er is steeds meer vraag naar hulp, maar het aanbod word steeds kleiner door het sluiten van instanties. Door de crisissen in het land en door Corona is de vraag naar hulp alleen maar toegenomen, veel meer mensen hebben problematiek als jaren geleden. De wachtlijsten zijn veel langer dan toen, de gemiddelde wachttijd voor traumahulp is opgelopen tot 1 jaar.

In een instantie kan het voorkomen dat een psychiater 60 personen heeft die behandeling krijgen, met een werkweek van 2 dagen, 16 uur, hierdoor is er veel te weinig tijd in een week om iedereen minimaal een uur te spreken. Een uur per week is vaak erg kort en is vaak geen gesprek als behandeling of dingen aanpakken of verbeteren. Begeleiders, die een persoon veel meer ziet als een behandelaar, staan vaak met tweeën op een afdeling dit betekend ieder 10 mensen.

Het recht op goede gepaste zorg word hierdoor veel minder, een persoon heeft recht op therapie en medicatie voor een behandeling, maar er is geen personeel of te weinig voor therapie, dus krijgt de persoon dit niet. Een persoon moet extra lang wachten met de problematiek voor het kan starten met de juiste hulp.

Begeleiders die nieuw komen werken zijn vaak nog scholieren en hebben nog geen diploma, sommige zijn net afgestudeerd (niet specialistisch). Deze begeleiders hebben nog te weinig ervaring voor een afdeling, voor personen goed te kunnen begeleiden, hebben vaak te weinig kennis van diagnose of hoe personen kunnen zijn, in bijvoorbeeld een bui, een begeleider leert dit pas in de praktijk, na jaren om hier een goede weg in te vinden. Vaak is de kennis van diagnose, zeer beperkt, hierdoor word er ook weinig begeleid in het probleem, maar met de dag doorkomen.

Gevolgen

De personen hebben met regelmaat te maken met nieuwe en andere hulpverleners, hierdoor moet er steeds weer opnieuw worden begonnen en blijft een persoon veelal stil staan of achteruit gaan, stappen naar voren zijn veel lastiger. Een persoon blijft vaak op A staan en begint steeds opnieuw, voor het bij B is vertrekt de hulpverlener.

Binnen een instantie komt met regelmaat geweld of agressie voor, een hulpverlener moet sterk in de schoenen staan, dit met regelmaat mee te maken en dit los te laten, vaak is er veel drukte op een afdeling wat veel stress of onrust met zich meebrengt. De werkdruk en spanning kunnen zorgen dat personeel snel een burn-out oplopen, veel personeel werkt overuren, veel te veel dagen achter elkaar.

Een persoon kan zich veel zorgen maken als het met regelmaat hoort dat personeel weggaat en niet ziet dat er nieuw personeel ervoor terug komt, voor 1 begeleider die vertrek zouden er 3 moeten worden aangenomen om het te kort te verminderen. Met hoe weinig personeel kan een afdeling goede zorg geven? Wat als straks al het personeel weg is? Gaat het sluiten? Het is belangrijk om deze vragen een antwoord te krijgen van een manager van de instantie, anders kunnen de zorgen piekeren of malen gaan worden, en zorgen voor een slechte nachtrust.

Nu heb ik net eindelijk, na zoveel PB te hebben gehad, een goede PB en nu vertrekt ie weer, wat nu, krijg ik weer een die niks gaat doen? Een PB wil niet altijd zeggen dat ie zich inzet voor een persoon, het juiste wil voor een persoon, voor de persoon opkomt, als er een PB is die dit wel doet, is er een andere band en is het moeilijker een nieuwe PB, omdat de verwachtingen meegaan, die de nieuwe niet waar maakt.

Plan

Vraag om meer duidelijkheid hoe het ervoor staat met de instantie, wat de verwachtingen zijn, wat mogelijkheden van verhuizen zijn, zodat u een goede plek heeft als het zo ver is. Voor personen in een instantie word altijd naar een andere plek gekeken, een persoon word niet op straat gezet, bij het sluiten van een instantie.

Waar maakt u zich zorgen over? Wat zijn de vragen die u heeft? Het is immers niet niks als een PB vertrek of als een instantie gaat sluiten. Schrijf zoveel mogelijk op om het op dat moment even los te laten en maak al uw zorgen bespreekbaar en zorg voor duidelijke afspraken. In deze periode kan het zijn dat u veel meer gedachten heeft dan anders, hierdoor kunt u meer vergeten. Neem meer rust in deze tijd en leeg dagelijks uw hoofd, door het op te schrijven, door te sporten of te wandelen.

Vraag na wie uw nieuwe PB word en zorg dat het geregeld is voordat de PB vertrekt. Probeer al vast kennis te maken of een nieuwe start te maken met de nieuwe PB voor meer vertrouwen en een goed overloop, hierdoor heeft u meer rust door de wissel. Stel al uw vragen die u heeft over de wissel en maak aantekeningen dit kan helpen als het even onoverzichtelijk word.

Houd een positief dagboek bij van dingen die op dit moment goed gaan, die goed zijn gegaan, die u heeft behaald, en lees er met regelmaat in om u gemotiveerd te houden, deze periode door te komen. Vraag aan begeleiders of behandelaren er iets in te schrijven voor u, als u straks gaat verhuizen, het kan extra motiverend of steunend werken.