Hoe kunnen we u helpen en wat moeten we doen?

wat is het?

Tijdens gesprekken met een hulpverlener komt vaak de vraag Wat wil je dat we doen? De persoon kan aangeven wat het verwacht van de hulpverlener, vaak komt er geen duidelijke oplossing. De vraag kan op verschillende manieren worden bekeken, het is de bedoeling dat een persoon gaat nadenken over een oplossing. Dit kan makkelijk zijn voor thuis maar de persoon is dan alleen, waardoor er geen hulp is en de persoon het zelf moet oplossen.

Herkennen

Wat wil je dat we doen? Het zou een vraag kunnen zijn om een beter hulp aanbod te krijgen. Het zou mooi zijn wanneer er ook daadwerkelijk actie word ondernomen en een therapie word opgezet, zodat de persoon kan herstellen en vooruit kan.

Wat wil je dat we doen? Geeft het gevoel dat de persoon iets moet bedenken voor de hulpverlener. Wanneer een persoon in crisis is is dit vaak niet mogelijk. In een crisis is de vraag voor veel personen niet te antwoorden, de persoon heeft veel gedachten en stress die in fase tornado en/of orkaan is. In een crisis is het geen tijd te denken over mogelijkheden en dingen afwegen maar direct actie.

Wat wil je dat we doen? Als ik het wist zou ik het zelf uitvoeren en had ik geen hulp nodig. De persoon heeft al lang verder gekeken naar andere mogelijkheden en opties die er nog zijn. De persoon vraagt om hulp maar krijgt een wedervraag. Door de vraag met een wedervraag te beantwoorden word er minder geluisterd en gehoor gegeven aan wat andere kunnen doen en de persoon nu nodig heeft.

Wat wil je dat we doen? Wat dacht je van hulp bieden waarvoor ik hier ben? Het komt over of de hulpverleners niet weten wat ze moeten doen of kunnen doe om te helpen. De hulpverlener komt niet met mogelijkheden of opties. Hierdoor krijgt de persoon het gevoel dat het niet belangrijk is of niet word begrepen wat de hulpvraag is.

Wat wil je dat we doen? Wie is hier de hulpverlener? Wanneer komen jullie eens met een oplossing. Van hulpverleners komen er vaak weinig oplossingen, de hulpverlener verleent weinig hulp of begeleiders, begeleiden zelden. Hierdoor staat een persoon er voor het grootste deel van de tijd alleen voor.

Wat wil je dat we doen? Alsof de persoon kant en klare oplossingen heeft. Wanneer de persoon deze zou hebben zou het niet vragen om hulp want er is al een oplossing de persoon moet het alleen nog uitvoeren. De persoon weet wat het moet doen en aan wie het hulp kan vragen, er is al een oplossing, dus is het nutteloos hulp te vragen aan een hulpverlener.

Wat wil je dat we doen? Waarom denk je dat we jullie inschakelen? Omdat de persoon het zelf écht niet meer weet en daaraan kapot gaan. De persoon moet herstellen en wil inzicht van professionals en hulp om herstel mogelijk te maken.

Wat wil je dat we doen? Kan het gevoel geven dat er niet is overgedragen, een persoon moet opnieuw beginnen met her verhaal, vaak de zoveelste keer op een dag of in korte tijd. Het is niet duidelijk wat de persoon komt doen of wat de aangeboden hulp gaat worden.

Behandelen

Wat wil je dat we doen? Als de persoon aangeeft het niet te weten gebeurt er vaak niks. Als jij het niet weet hoe moeten wij het dan weten. Hierdoor krijgt een persoon geen hulp op het moment dat het nodig is. De hulp is er niet op het moment en dut geeft een verkeerd beeld en een zeer naar gevoel, ik moet ook alles zelf oplossen.

Wat wil je dat we doen? in een crisis kan een persoon naar de crisisdienst moeten en hier in meerdere dagen meerdere keren deze vraag krijgen, het komt dan erg onprofessioneel over. Het geeft minder vertrouwen dat er ook echt aan een oplossing word gewerkt. Hoe meer gezichten in een crisis hoe onduidelijker het word voor een persoon, het zijn allemaal meningen waar een persoon op dat moment niks mee kan.

Hulpverleners weten onderling niet hoe vaak de vraag al is gesteld, wanneer een persoon een minder weekend heeft en veel om hulp vraagt krijgt het ook vaak deze vraag. Voor een persoon kan het erg vervelend zijn om het steeds te moeten herhalen. Voor kinderen kan het moeilijk zijn duidelijk aan te geven wat het precies voelt, denkt of welke emoties. Hierdoor kan er een heel ander verhaal komen dan het is.

‘wat wil je dat we doen?’ een vraag waarop u echt alles kan formuleren wat er dat moment in u opkomt. Het is alleen lastig in hoge fase of in een crisis, er word niet nagedacht over hulp of wat een ander kan doen. In lagere fase kan de vraag meer een optie zijn om dingen te bekijken.

Gevolgen

Wanneer vragen van een persoon weinig zijn beantwoord kan een persoon moeilijke vragen stellen. Hierdoor kan het zijn dat een persoon zich nooit gehoord heeft gevoeld bij het stellen van de eigen vragen waardoor het geen oplossingen heeft voor een ander maar alleen kan denken in wat de persoon kan doen.

Wanneer de vraag te vaak word gesteld, komt het meer over dat de persoon alles moet weten, het uitgekauwd op een presenteerblad moet aanreiken. De hulpverlener komt niet met een oplossing waardoor de persoon alles op alles zet het duidelijk te maken. Wanneer een persoon een gehele uitleg heeft gegeven wat een ander voor de persoon kan doen en wanneer dit niet word uitgevoerd zakt het vertrouwen in hulpverleners en is een persoon teleurgesteld.

Het steeds herhalen van de vraag kan bij de persoon meer weerstand oproepen waardoor een persoon minder hulp gaat vragen en of aangaat. Een persoon zit niet te wachten op een vraag maar op een rijtje opties waar de persoon mee verder kan.

Door het steeds te vragen krijgt de persoon het gevoel dat het overal steeds alleen voor staat. De persoon moet zelf komen met oplossingen, maar het komt niet van uit de hulpverlener zelf. Hierdoor komt er een verdraaid beeld van hulpverlening.

Sommige mensen kunnen moeilijk denken in oplossingen of mogelijkheden die er zijn, zeker wanneer buien hoog oplopen en een persoon negatief denkt. Alles is zwart en het voelt uitzichtloos, du voor de persoon zijn er geen mogelijkheden. Wanneer buien hoog zijn kan het zijn dat personen moeilijker uit hun woorden komen waardoor het minder goed kan worden uitgelegd.

Wanneer hulpverleners minder inzicht hebben in signalen en zelf niet weten wat ze er mee moeten of hoe ze het moeten aanpakken kan deze vraag vaak voorkomen. De vraag moet duidelijkheid geven, maar de persoon is nog in de leer om alles te leren begrijpen. Door de vraag kan een persoon wanhoop krijgen. De persoon overziet minder goed het geheel waardoor het meer kan gaan piekeren of maal gedachten kan krijgen. Het word meer uitzichtloos.

Hulpverleners denken zelden in oplossingen van de praktijk. Vaak word alleen medicatie als mogelijkheid gegeven en niet iets anders wat ook kan helpen. Een behandeling is medicatie. Wanneer een persoon iets wil leren moet het vragen naar therapie, deze valt niet onder behandeling. In een opname leert een persoon niks. De persoon is alleen opgenomen en krijgt medicatie. De medicatie geeft verlichting, het lijkt hersteld persoon kan naar huis.

Een persoon die in hulp gaat heeft vaak nog gen inzicht in signalen of wat het met een persoon doet, het is nieuw voor de persoon, de persoon moet nog leren wat het allemaal inhoud, waardoor deze vraag niet beantwoord kan worden. Een persoon is geen hulpverlener, hoeft de kennis niet te hebben, die met het antwoord moet komen.

Plan

Wat wil je dat we doen? Maak een duidelijk overzicht van alle signalen waar u last van heeft, de ernst en de oorzaak, geeft het duidelijk aan waar u hulp bij wilt met een hulpvraag. Zonder hulpvraag word er weinig gedaan. Wat wil je dat we doen? Stel een lijst op met wat andere voor u kunnen doen. Neem deze lijst mee naar hulpverleners en bekijk wat de mogelijkheden zijn. Door het al vast op papier te zetten heeft u een duidelijk beeld.

Wat wil je dat we doen? Wat gaat jullie doen voor mij? Waarmee kunnen jullie mij helpen? Wanneer u hulpverleners meerdere keren heeft gesproken hebben ze een beeld van u en zouden de vraag moeten kunnen beantwoorden. De opties die gegeven worden zegt veel over de hulpverlener.

Wat wil je dat we doen? Het opstellen van vragen met 3 opties die duidelijk en kort zijn, zodat er kan worden overlegt voor een aanpak. Het geeft meer duidelijkheid en niet alles word bij de persoon neer gelegd. De voor en nadelen van de 3 optie kunnen worden besproken waardoor er een betere keuze kan worden gemaakt. Maak een klein verslag voor de persoon dat het thuis kan worden nagelezen en zorg voor contact informatie voor vragen.

Houd elke dag het dagboek bij om een beter inzicht te krijgen in de signalen en om deze te verbeteren. Hoe meer inzicht u heeft in de signalen, hoe meer u het kunt uitleggen. het dagboek geeft een duidelijk beeld van het verloop van een signaal, waardoor u deze kunt erkennen en de signalen eerder kan stoppen.

Leer de fase beter onder controle te krijgen door wind storm tornado en orkaan. Door de fase te kennen en de te voelen opkomen kunt u een crisis voorkomen en steeds eerder ingrijpen dat alles meer in balans blijft door de juiste tijd afleiding zoeken mogelijk te maken of door te kijken naar vorige momenten.