Houd ik een plek bezet? Verdient iemand anders het meer dan ik?

Houd ik een plek bezet? Verdient iemand anders het meer dan ik?

Wat is het

Wanneer de vraag zou gaan over lichamelijke problematiek bij een gebroken been, zo het zijn, is mijn beenbreuk ernstig genoeg om het te laten helpen of naar het ziekenhuis te gaan, of zouden er nog ernstigere gevallen zijn, en hebben die dan meer recht op hulp dan ik? Houd ik nu een plek bezet op de spoed eisende hulp als ik ga? Maar zonder foto’s en gips word de breuk niet beter?

De vraag voor lichamelijke problematiek klinkt raar en vreemd, maar voor iemand met mentale problematiek, komt de vraag zeer vaak voor. Bij lichamelijke problematiek kan een persoon er meer van uit gaan dat het direct of binnen een korte tijd word geholpen dan binnen de geestelijke gezondheidszorg. Bij lichamelijke zorg zouden minder mensen zich de vraag stellen, het is gewoon om hulp te vragen om te herstellen van een breuk. Bij mentale problematiek is er vaak een hoge drempel voor er om hulp word gevraagd.

herkennen

Een persoon heeft een hulpvraag, de hulp vraag is help mij bij … Wanneer er een hulpvraag is, is het duidelijk dat er hulp nodig is. In Nederland heeft iedereen het recht op gepaste hulp bij problematiek. Het is belangrijk om de hulp te vragen om van de problematiek af te komen, te lang wachten kan beteken dat het op andere gebieden slechter gaat.

Houd ik een plek bezet? Komt over of u zich minder voelt dan een ander, u geen recht heeft op hulp, dat de andere persoon zieker is dan u. In de GGZ zijn veel te weinig plekken, er zijn te weinig hulpverleners, waardoor er minder hulp is en het altijd druk is. Een persoon met mentale problematiek houd geen plek van een ander bezet, iedereen begint bij de wachtlijst, die steeds groter word, en dan een intake.

Waarom zou iemand anders het meer verdienen? Wat is er erger of meer dat een andere persoon hulp nodig heeft en u niet? Mentale problematiek valt niet te vergelijken, iedereen is anders en elke diagnose heeft niet dezelfde uitingen bij ieder persoon. Wanneer er een groep is met PTSS zit hier veel verschil in, de ene heeft 1 trauma de andere ontelbaar, de ene in de jeugd de andere later, het heeft veel invloed op een dag.

Wat zijn punten die u vind dat erger is als uw diagnose en problematiek? Hoeveel erger kan het zijn? Hoe maakt u een onderscheid met diagnose en signalen? Is een depressie minder erg dan een burn-out? Of is een CPTSS minder erg dan autisme? Of is stress minder erg dan angst? Of is herbeleving erger dan stemmingswisselingen? Het valt niet te zeggen aan de hand van de diagnose wat erger is, het zijn woorden die niks zeggen over hoe het gaat met een persoon, hoeveel last een persoon ervan heeft, wat een persoon heeft meegemaakt in het leven, hoeveel hulp een persoon heeft gehad.

behandelen

Door de vragen heeft een persoon meer bevestiging nodig dat het goed is om hulp te vragen voor de problematiek. De persoon voelt zich minder op het gemak, voelt zich het niet waard, hier kunnen enkele gesprekken over heen gaan om het gevoel te veranderen, deze tijd moet gebruikt worden om de hulp weer op te starten van therapie, het kan een persoon onzeker maken. Door dat er meerdere gesprekken nodig zijn, is er in die tijd geen therapie.

Een persoon heeft de ervaring van lang op een wachtlijst staan, de persoon weet hoe het is om geen hulp te krijgen, te moeten wachten. Wanneer een persoon aan de beurt is en een intake heeft, is de hulp nog niet gestart, het is pas een opstart. Door dat er lange wachtlijsten zijn en het druk is in GGZ komen weinig mensen echt toe aan een behandeling op de juiste tijd dat het nodig is. Een persoon kan er niks aan doen dat er is bezuinigd in de GGZ en dat het kampt met een groot te kort. Wanneer u aan de beurt bent zie het als een kans op een herstel.

gevolgen

Houd ik een plek bezet? Het bezetten van een plek geeft een naar gevoel voor de persoon, ik vraag te veel, kan ik wel hulp vragen, is het niet te vaak of te veel, kan dit wel of dat? Een persoon kan er erg lang mee bezig zijn, niet het gevoel hebben iets te mogen vragen omdat personeel het te druk heeft of geen tijd. het kan zorgen voor veel gedachten, piekeren en malen en het overzicht kwijt raken wat nu goed is, iemand kan hiervan in paniek raken.

Verdient iemand anders het meer dan ik? Wanneer een persoon iets is hersteld, kan het al snel gaan denken dat een ander het meer verdient, maar de persoon is nog niet hersteld, pas wanneer een persoon is hersteld en weer zelfstandig verder kan, komt er een plek vrij, tot die tijd heeft een persoon hulp nodig. Als iemand het meer verdient vermindert u uw eigen kansen op een herstel. Het laat een persoon twijfelen of het wel goed bezig is.

De gedachten zorgen ervoor dat een persoon overdag veel meer vermoeid is, moeilijker kan concentreren op het werk, dingen veel zwaarder gaan. Hoe meer gedachten er zijn hoe meer het als een tornado of orkaan door het hoofd kan gaan, er kan op sommige momenten een touw aan vast te knoppen zijn, dit heeft zeer veel invloed op signalen die ook oplopen. Van de vele gedachten en twijfel kan een persoon slechter slapen, minder eetlust ervaren.

plan

Het is belangrijk te kijken naar de hulpvraag die er is, het plan van aanpak om te herstellen, iedereen met een diagnose verdient hulp, heeft recht op hulp, neem de kans die er is om te herstellen en verbeteren. De enige manier om te verbeteren bij mentale problematiek is met hulp, praten, therapie, aanpakken. In Nederland hebben we de kans om ervan te herstellen, iedereen is gelijk en heeft gelijke rechten voor hulp.

Kijk naar de problematiek die u zelf ervaart, het kan altijd dat er mensen zieker zijn, gelukkig heeft u het iets beter, maar dit wil niet zeggen dat het ook zo blijft als u zou besluiten te stoppen met hulp. De problematiek is een signaal dat er hulp nodig is, dat het moet worden aangepakt, het stoppen met therapie kan zorgen dat de problematiek weer heftig terug komt. Het is belangrijk om u te motiveren om het af te maken, maak een positief dagboek voor moeilijke momenten.

Maak het bespreekbaar met uw behandelaar en met lotgenoten hoe u beter om kunt gaan met het gevoel. Lees ervaringen van andere, schrijf de gedachten van u af, maak de gedachten en het gevoel bespreekbaar, sport de frustratie uit het lichaam, zoek ontspanning en doe een ademhalingsoefening, zorg voor voldoende afleiding, ga op tijd slapen en sta op tijd weer op, zorg voor een goede dagstructuur en leer van vorige momenten en maak een signaleringsplan om meer grip te krijgen op gedachten en gevoel. Probeer het zoveel mogelijk te verwerken en los te laten.

Zorg voor meer zelfvertrouwen, ga er aan werken, het is oke om hulp te vragen. Bevestig het voor u zelf ik heb het nodig. Kijk naar de kleine dingen die verbeteren, maak doelen en wees actief met de uitvoering, kijk naar de toekomst en wat er nodig is om deze beter te laten zijn dan nu, maak een plan hoe u zo kort mogelijk maar effectief in de zorg kan zijn. Wat kunnen hulpverleners hier in doen en wat kunt u zelf doen?