Ik ben wel goed als klaagmuur maar als ik iets vraag

Patronen in de zorginstelling mensen komen naar mij met hun problemen. En ik wil ze oplossen en probeer dat dan ook. Maar wie is er vervolgens voor mij?

wat is het?

Tijdens een opname krijgt u met veel verschillende medebewoners te maken, deze hebben allemaal hun eigen problematiek. Dit kan het soms erg lastig maken op een dag. Veel personen proberen een praatje te maken maar dit heeft veel te maken met dingen die zijn gebeurt of dingen die moeten gaan gebeuren. Het heeft veelal te maken met diagnose of hulpverlening. Omdat eer vaak weinig te doen is tijdens een opname, is gesprekken voeren een activiteit, veel gesprekken die er zijn kunnen leuk zijn, maar vele zijn ook erg zwaar.

Herkennen

Tijdens een opname kan het zijn dat veel personen hun levensverhaal vertellen. Meestal is het moeilijk om te zeggen dat het nu even niet uitkomt en word het gesprek gevoerd. Het afwijzen is vaak moeilijker dan het gesprek aangaan, ook al kan het vele gevolgen hebben.

Personen onder elkaar hebben vaak gesprekken over problematiek, veel minder over leuke dingen of vorderingen die er zijn gemaakt. Omdat er vaak weinig tot geen mogelijkheden zijn voor therapie of behandeling, weet de persoon hoe moeilijk het kan zijn voor de ander. Hierdoor gaat een persoon eerder denken in oplossingen voor de ander. Omdat een persoon overdag minder bezig is met herstel word er vaak meer gedacht in problematiek, een persoon maakt er weinig mee, waardoor er minder positieve dingen gebeuren.

Wanneer een persoon het gesprek voert kan het voor de andere persoon heel moeilijk zijn, hierdoor gaat de persoon er later over nadenken of bedenken hoe het anders zou kunnen, in oplossingen voor de persoon. De persoon is meer bezig met de andere persoon dan met zichzelf.

Het is fijn dat andere hun hart kunnen luchten, maar het grijpt vaak erg aan. De persoon kan er meer over gaan piekeren en maal gedachten krijgen. Op het moment dat de persoon zelf een gesprek nodig heeft is er vaak niemand. Het kan overkomen dat de persoon een klaagmuur is bijvoorbeeld als een persoon 6 of meer van zulke gesprekken achter elkaar heeft. De ene persoon weet het niet van de andere.

Tijdens een opname heeft iedereen veel gedachten, stress of onrust of veel emoties. Het is een heftige tijd voor alle personen op de afdeling. De persoon wil niets liever dan weer naar huis. Hierdoor kunnen er buien in emotie en gedrag ontstaan of veel gepraat worden over wat er allemaal niet goed gaat.

Maar wie is er vervolgens voor mij, vaak is andersom minder mogelijk. De persoon hoort wel de verhalen aan maar als de persoon zijn verhaal kwijt kan zijn er geen personen of is er minder geduld om het aan te horren. Hierdoor kan een persoon zich eenzaam en alleen voelen in de problematiek.

Maar wie is er vervolgens voor mij? Het is de persoon die moet aangeven dat het gesprek zwaar viel, dat er vele gedachten zijn die bezig houden. Door het verhaal kan een persoon veel meer gedachten hebben, zich meer somber of down voelen of kan een persoon veel meer stress ervaren. Vaak blijft de persoon alleen achter na het gesprek.

Maar wie is er vervolgens voor mij? De persoon wil graag een gesprek en begrepen worden, dat het gesprek zwaar is. Er word weinig aan de andere gedacht hoe het is voor die persoon. Voor de persoon die het uitspreekt is het fijn, maar voor de persoon die het hoort, kan het gevolgen hebben voor de stemming van de dag.

Het proberen en zoeken naar oplossingen geeft vaak meer gedachten en zorgen om de persoon. De persoon is bezig met bedenken wat kan en wat niet. Hierdoor vergeet de persoon meer waarvoor het is opgenomen, voor zichzelf en voor te herstellen. Hierdoor denkt de persoon minder aan zichzelf maar meer aan de ander. Voor mentale problematiek is het vaak dat personen het makkelijker vinden iets voor een ander te doen dan voor zichzelf.

Behandelen

Vaak is er weinig aandacht wat een gesprek met een medebewoner los kan maken. De persoon kan er mee zitten, maar dit word niet door personeel opgemerkt of gevraagd of het eigenlijk wel gaat. Het gesprek is geweest en het is aan de persoon wat die ermee doet. Door een diagnose zoals autisme of PTSS kan een persoon woord triggers hebben. Wanneer een persoon een verhaal verteld, kunnen er woorden zijn die signalen oproepen en waardoor de persoon steeds meer in een bui komt. Voor personen met PTSS kan het zorgen voor een herbeleving of slecht slapen in de nacht. De meeste personen in de mentale gezondheidszorg zijn alleen en hebben zeer weinig contacten. De persoon weet hierdoor de situatie en kent er veel van. Hierdoor kan een klein dingetje groot effect hebben, zoals een kaart of een compliment. Hierdoor kunt u gelijk het gesprek veranderen in meer positief.

Gevolgen

Wanneer een persoon komt met een levensverhaal, is het niet gepast te negeren of het verhaal te stoppen. Het verhaal komt vaak hard binnen waardoor de signalen hoger kunnen oplopen of het meer gedachten oproept. Het negeren van personen is vaak niet mogelijk omdat de personen 24 uur bij elkaar zijn en ze elkaar regelmatig tegen komen. Van negeren of vermijden van de persoon word het vaak niet gezelliger op de afdeling.

Veel gesprekken tijdens een opname gaan over problematiek, hierdoor kan een persoon het gevoel krijgen alleen met problemen bezig te zijn en/of deze aan te horen. De problematiek staat vaak op de voorgrond, waardoor dit het meest besproken onderwerp is. De meeste personen denken meer in problematiek dan in positief.

Tijdens een opname is het niet mogelijk om zonder gesprekken met medebewoners door te komen. De personen hebben het vaak net zo zwaar als de persoon. Sommige hebben wel vrijheden andere niet. Hierdoor is het lastig om goede contacten op te bouwen, de persoon kan niet altijd mee om buiten de afdeling iets te gaan doen, waardoor de persoon zich vaker eenzaam voelt.

Vaak wil de persoon wel een gesprek, maar geen gesprekken over problematiek. De persoon wil rust in het hoofd en meer praten over de dagelijkse dingen of activiteiten. Het positieve, door te blijven praten over problematiek, gaat een persoon minder kansen en mogelijkheden zien.

Wanneer er meerdere gesprekken zijn kan het hoofd van de persoon vol zitten van het gesprek. Wanneer een andere persoon komt en ook begint kan dit gevolgen voor de persoon die het aanhoort. Omdat personen weten hoe het is in de mentale gezondheidszorg staan ze het vaak toe. Personen kunnen minder zelfvertrouwen hebben of onzeker zijn waardoor ze het moeilijker kunnen weigeren.

Plan

Tijdens een opname is het leggen van contacten vaak de manier om de dag door te komen. Het is de vraag wat u wilt met het contact na de opname? Vaak worden er contactgegevens uitgewisseld maar loopt het toch stuk. Het is belangrijk dat u zelf een duidelijk beeld heeft wat u met het contact wil, of het vriendschap word of dat het blijft alleen voor het moment van de opname.

Geef duidelijk uw grenzen aan in een gesprek, geef duidelijk aan dat het even niet uitkomt en dat u even geen gesprek wilt voeren. Het is belangrijk om zelf de grens te bepalen in hoever een ander het gesprek voert. Door duidelijk te zijn komen er minder gesprekken of meer op momenten dat u het ook goed vind.

Probeer het gesprek te draaien naar meer positief of een ander onderwerp. Hierdoor geeft u al aan dat het even niet kan en u het zelf ook zwaar heeft. Het praten over meer luchtige dingen, laat de persoon even anders denken, waardoor de persoon meer rust vind in het gesprek dan het malen over dingen uit de levensgeschiedenis.

Het is belangrijk om het gesprek goed te verwerken en los te laten, het is niet u taak om het op te lossen, maar van de hulpverlening, u kunt er weinig in veranderen. Wanneer het erg dwars zit ga naar de begeleiders en praat erover. Schrijf erover in het dagboek of de gedachten meer los te laten, kijk naar mogelijkheden om actief bezig te zijn zoals sporten of ontspannend als tekenen of een ademhalingsoefening.

Maar wie is er vervolgens voor mij? Het is belangrijk om een plan te hebben wat u kunt doen en wat u gaat doen. In hoeverre heeft u u getriggerd en wat triggerde het meest? Het is belangrijk de signalen in te delen in fase van wind storm tornado en orkaan om een duidelijker beeld te hebben in welke fase u bent en wat u moet gaan doen. Hiervoor kunt u gebruik maken van het signaleringsplan.

Kijk naar de mogelijkheden die er zijn om de vrijheden op te nemen, ga naar buiten en maak een wandeling of ga boodschappen doen. Hierdoor zijn er geen gesprekken, de personen hebben vaak minder of geen vrijheden, kunt u het even loslaten, en heeft u meer energie al u terug komt. Het is goed om regelmatig van de afdeling te zijn en u even weer te voelen in het echte leven. Neem een grotere aantal uren vrijheden achter elkaar op, en kom pas terug wanneer het weer goed voelt of het tijd is. Door meer tijd te hebben geeft het al meer rust.

Probeer de dag van de persoon leuker te maken, door een gezellig gesprek, door iets kleins mee te maken of cadeau te kopen, door een boodschap te doen. Door meer positief te zijn kunnen de gedachten van problematiek veranderen. Door een klein gebaar en door de kleine dingen in het leven kan een dag er anders uitzien. Echt is dat voor mij?