Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten.
Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten. Op een gegeven moment ga je geloven dat je niet te helpen bent, terwijl je eigenlijk nooit de kans hebt gehad om te herstellen.
Wat is het?
Een persoon kan jaren in de hulpverlening zijn zonder dat het stappen kan maken, dit kan liggen aan de persoon of aan de hulp die geboden word. Door de jaren lange bezuinigingen word er vaak maar zeer minimale hulp geboden waardoor een persoon steeds minder kansen heeft bij grote problematiek om te herstellen. Een persoon kan vaak van het kastje naar de muur zijn gestuurd, veel wisselt hebben gehad met allemaal een eigen mening over de problematiek en hierdoor vele diagnose hebben gekregen, wat het alleen maar lastiger maakt de juiste hulp te krijgen. Een persoon is jaren in hulp maar heeft niet de hulp gehad die nodig is dit zorgt ervoor dat een persoon verder achteruit gaat en als is uitbehandeld voor het is begonnen met een behandeling.
herkennen
Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten.
Met PTSS komt het vaak voor dat een persoon een andere diagnose krijgt. Hierdoor worden de trauma’s niet erkent waardoor deze steeds meer het dagelijks leven gaan overnemen en zeer veel invloed hebben op het functioneren van een persoon in het dagelijks leven, door het niet behandelen kan een persoon zeer beperkt raken.
Het niet hebben van passende hulp is frustrerend voor de persoon, de persoon weet wat het nodig heeft en geeft dit duidelijk aan, de persoon moet het regelmatig herhalen omdat het niet word op gepakt. het blijven aangeven en blijven vragen om de juiste hulp is een extra zware taak die erbij komt waardoor personen meer hoge signalen ervaren en zich steeds meer zorgen maken over de gezondheid.
Op een gegeven moment ga je geloven dat je niet te helpen bent,
Door hulpverlening word vaak aangegeven dat een persoon complex is, hierdoor krijgt een persoon vaak geen behandeling, het is te veel te lastig, te zwaar waardoor het meer pappen en nat houden is en een dag doorkomen. De persoon gaat steeds meer de woorden van een hulpverlener geloven waardoor het niet meer de kansen ziet die er nog zijn.
Doordat er geen hulp word opgestart gaat een persoon steeds minder e mogelijkheden en kansen zie, hierdoor gaat een persoon steeds meer achteruit terwijl het wel hulpverlening heeft. Een persoon gelooft in de woorden van een hulpverlener die een opleiding heeft gehad om te zorgen dat herstel mogelijk is, als deze aangeven dat een persoon te lastig of complex is, gelooft een persoon dit waardoor een persoon in stilstand komt te staan.
terwijl je eigenlijk nooit de kans hebt gehad om te herstellen.
In de mentale gezondheidszorg word vaak aangegeven dat een persoon geholpen word. Vaak is dit niet het geval en vallen veel dingen niet op bij hulpverleners. Hierdoor blijft de problematiek liggen en word niet aangepakt. Vaak worden er veel verkeerde diagnose gesteld waardoor een persoon niet word geholpen met het probleem waar de persoon last van heeft. De persoon krijgt hulp maar niet gericht op de problematiek.
Het probleem kan ontstaan wanneer een persoon veel wisselende hulpverleners heeft gehad, vele blijven 1 jaar en veranderen dan van baan. Hierdoor heeft een persoon geen kansen om een goed contact te hebben, voor het echt goed is en is gestart mer hulp is de persoon al weer weg. De persoon moet steeds het verhaal van de problematiek opnieuw uitleggen waardoor er elke keer maanden voorbij gaan voor er weer word gestart met een therapie.
behandelen
Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten.
Het klinkt raar dat een persoon geen passende hulp heeft gehad in de zorg terwijl het er al jaren is. Dit heeft vaak verschillende redenen dat het niet word opgestart. Wanneer de zorg een andere diagnose stelt word het vaak te onduidelijk waardoor een persoon niet de juiste hulp krijgt. Een persoon heeft signalen die bij meer diagnose kunnen passen waardoor er geen volledig beeld van is. In de mentale gezondheidszorg komt het zeer regelmatig voor. Bijvoorbeeld het signaal zware stress kan horen bij een PTSS, burn-out, overspannen, depressie. De signalen van een PTSS als herbelevingen worden vaker gezien als wanen waardoor het niet meer past bij PTSS maar een bij een Psychose.
Op een gegeven moment ga je geloven dat je niet te helpen bent,
De woorden van een hulpverlener hebben zeer veel invloed op een persoon, een persoon kan het negeren, maar ergens op een dag houd het een persoon wel bezig. De persoon gelooft in de hulpverleners dat een persoon complex is en niet te behandelen waardoor het zich steeds meer zo gaat gedragen. Het gedrag emotie en gevoel van de persoon veranderd door de woorden van een hulpverlener, zowel positief als negatief.
terwijl je eigenlijk nooit de kans hebt gehad om te herstellen.
Voor een persoon komt het over als het negeren en ontkennen van de problematiek, het geeft veel meer problematiek wanneer een persoon geen juiste hulp heeft gehad. De persoon heeft nog steeds de problematiek en moet naar jaren in hulpverlening opzoek naar een andere hulpverlener om als nog het traject weer te starten en een poging te wagen tot herstellen. De jaren die voorbij zijn gegaan zonder juiste hulp verergeren de problematiek waardoor er veel meer hulp nodig is.
Bij het behandelen van PTSS word verwacht dat een persoon stabiel is voor het gaat beginnen met de EMDR. De persoon word niet stabiel zolang het last heeft van de trauma gedachten of herbelevingen. Voor een persoon blijft de PTSS onbehandeld en moet zelf een weg vinden in het leren omgaan met de PTSS, omdat er verder geen hulp word geboden, tot de persoon voldoende stabiel is volgens de hulpverleners, wat zeer zelden voorkomt.
gevolgen
Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten.
Een persoon kan jaren in de hulpverlening zitten maar geen stappen hebben kunnen zetten voor het herstellen van de problematiek omdat het anders word gezien. De persoon krijgt niet de hulp die nodig is of een persoon moet eerst stabiel zijn. Hierdoor kan een persoon al uitbehandeld zijn voor het ooit is gestart met een behandeling.
Hulpverleners geven aan wij begrijpen het niet, hierdoor kan er geen passende hulp worden gestart. De hulpverleners geven aan dat een persoon niet geholpen kan worden omdat de hulpverleners niet weten wat ze moeten doen. Voor een persoon maakt dit het leven zeer onzeker, het maakt het vertrouwen kapot en een persoon zal minder snel nieuwe hulp vragen. De persoon kan hierdoor minder contacten hebben omdat de hulpverleners zich op deze manier uiten. Een persoon kan de situatie als traumatisch ervaren.
Op een gegeven moment ga je geloven dat je niet te helpen bent,
Voor een persoon voelt de hulp nutteloos, het helpt de persoon niet, de persoon gaat vaak achteruit. Het geeft het gevoel of een persoon niks kan wat vaak door hulpverleners word aangegeven als het niet willen van de hulp of het weigeren. De persoon weet dat het hulp nodig heeft en vraagt hier om maar krijgt het niet, dit kan onzeker maken, het zelfvertrouwen neemt hierdoor snel af.
Ik kan niks, ik ben niet goed genoeg, zie je nu wel ze hebben gelijk ik ben ook niks. De gedachten van een persoon kunnen steeds meer negatief gaan kleren hoe vaker een persoon hoort dat het complex is, niet te begrijpen is, er geen hulp word opgestart. De kans is zeer groot dat een persoon zeer negatieve gedachten krijgt en hierdoor het overzicht verliest mer wat de persoon wel kan.
Een persoon is zeer afhankelijk van een hulpverlener en de kansen die geboden worden, veel hulpverleners hebben een 9-5 mentaliteit, wat weinig met zorg verlenen te maken heeft. Wanneer een persoon een hulpverlener treft die het altijd beter weet kunnen er geen veranderingen komen, een hulpverlener die doordramt over hulp die ongepast is, kan meer en meer gaan tegenwerken.
Wanneer er vaak word gezegd dat een persoon iets niet kan zal een persoon naar enige tijd dit gaan geloven dat het ook niks kan en zich minderwaardig gaan voelen. De persoon krijgt een verdraaid zelfbeeld van alles wat volgende de hulpverlener niet kan niet mogelijk is of waar niet aangewerkt gaat worden. Het ligt in veel gevallen niet aan de persoon maar aan het woordgebruik en actie van de hulpverlener die vaak denken dat ze alles weten.
terwijl je eigenlijk nooit de kans hebt gehad om te herstellen.
Voor een persoon is het erg naar te ervaren dat het te complex is en niet verder word geholpen en niet de juiste hulp krijgt. Een persoon kan het blijven aangeven maar de hulpverleners geven hier vaak geen gehoor aan, hierdoor is het plan dat een hulpverlener heeft gemaakt belangrijker uit te voeren dan hoe de persoon zich voelt.
Wanneer een persoon vraagt om hulp bij de stress en er word gereageerd met ach die stress, word er gedaan of de stress onbelangrijk is . Hierdoor komt er geen hulp voor de stress. De stress staat niet stil en loopt alleen maar vaker hoger op en word steeds meer dagelijks aanwezig. Een persoon kan het blijven aangeven maar krijgt geen hulp, terwijl de persoon inmiddels chronische stress heeft die voorkomen had kunnen worden met de juiste hulp.
Een persoon in de hulpverlening met grote problematiek word zeer zelden geholpen. Het is vaak te lastig of te moeilijk waardoor een hulpverlener er zeer weinig tijd in steekt. Hierdoor kan een persoon niet meer doen dan het wachten tot het anders word want alleen met therapie kan een persoon verbeteren. Het niet starten van hulp kan grote gevolgen hebben voor de persoon, hierdoor veranderd de persoon in gedachten gevoel en emoties en kan nog moeilijker stappen zetten.
plan
Ik heb jaren in zorg gezeten, zonder ooit een passende behandeling te hebben genoten.
wat is de hulp die u nodig heeft? Wat zijn dingen waar u last van heeft? Wat zijn mogelijkheden om de hulp ergens anders te gaan zoeken? Wat zijn nog dingen die u kunt gaan doen? Het is belangrijk een duidelijk beeld te hebben van alles wat nog wel kan en welke mogelijkheden er nog zijn. Er zijn vele wachtlijsten wat het direct veranderen kan vermoeilijken. Het is belangrijk om een nieuwe tap te maken en als nog te gaan werken aan een herstel.
Wat zou u passende hulp vinden? Wat zijn dingen die direct nodig zijn? Waar is deze hulp te vinden? Wat is er voor nodig deze hulp te krijgen? Zijn er mogelijkheden voor voorrang te krijgen op de wachtlijst? Het is belangrijk een duidelijk beeld te krijgen van welke hulp u zou willen en hoe deze gestart kan worden. Wat voor u passend is en u wilt proberen, hierdoor kunt u een nieuwe start maken en gemotiveerd verder gaan.
Het is belangrijk het probleem dat u nog niet de juiste hulp heb gehad kenbaar te maken door het indienen van een klacht en de problematiek bespreekbaar te maken. het niet geven van gepaste hulp heeft de gezondheid verder achteruit laten gaan, hierdoor is het belangrijk het voor de geschillencommissie te laten komen of rechtbank. De hulpverleners moeten worden aangesproken worden op het gedrag wat niet gepast is.
Op een gegeven moment ga je geloven dat je niet te helpen bent,
het is belangrijk een grens te hebben in wat u direct van een hulpverlener aan neemt en wat niet. Door het in het midden te laten en van u af te zetten kan een persoon meer het overzicht houden over de werkelijkheid en blijven zien wat het wel en niet kan. Hoe het echt gaat met een persoon en welke kansen en mogelijkheden er nog zijn. Het is belangrijk positief te blijven kijken naar kansen en deze aan te gaan.
Een persoon is altijd te helpen, het heeft niet voor iedereen hetzelfde resultaat, het heeft veel te maken met hoe langer er word gewacht en wat er allemaal is voorgevallen. Het is duidelijk dat er geen klik is tussen de hulpverlener en u, het is belangrijk om opzoek te gaan naar een hulpverlener die echt zorgt geeft en u kan leren beter met de problematiek om te gaan om weer meer vertrouwen te krijgen in de toekomst.
Blijf geloven in uw eigen kunnen en alles wat goed gaat, maak altijd een afwezig of een hulpverlener gelijk heeft of niet. Geef het duidelijk aan en maak de punten bespreekbaar. Het eigen kunnen kan u verder helpen met het opstarten van nieuwe hulp of het anders aan te gaan pakken door bijvoorbeeld het gaan volgen van een opleiding en zo meer grip te krijgen op het dagelijks leven.
terwijl je eigenlijk nooit de kans hebt gehad om te herstellen.
Wanneer de gedachten lang blijven hangen kan het zijn dat een persoon het als traumatisch ervaart. De hulpverlening geeft een persoon een negatief gevoel waardoor een persoon niet verder komt in het herstel en al uitbehandeld is voor het is begonnen met hulp. Het is belangrijk het trauma bespreekbaar te maken en te laten behandelen om meer vertrouwen te krijgen in goede hulpverleners die u ook willen helpen. Het niet verwerken van het trauma zorgt voor meer weerstand tegen hulpverlening.