Ik krijg vaak de vraag hoe heb ik PTSS opgelopen.

Ik krijg vaak de vraag hoe heb ik PTSS opgelopen.

Wat is het

De vraag hoe iemand een PTSS heeft opgelopen, is een vraag waar iemand vaak geen antwoord op wil geven. Het is te direct, de persoon wil er niet over praten, het doet te veel met een persoon. Bij de persoon kan het veel vragen oproepen, waardoor het voor een persoon moeilijk is het er over te hebben. De vraag geeft een hoop trauma herinneringen waar een persoon mee moet omgaan in het gesprek om het uit te leggen en duidelijk te maken. Het is niet een gesprek wat u tussen neus en lippen door zegt.

herkennen

De vraag hoe iemand een ptss heeft opgelopen, kan voor de persoon een nare vraag zijn om erover te praten, de persoon kan voor het blok worden gezegd en de ander verwacht een antwoord. Zeker wanneer een persoon het direct word gevraagd, hierdoor kan een persoon bevriezen en kan hierdoor weinig vertellen. Onverwachte dingen kunnen een trigger zijn van een persoon.

Wanneer een persoon aangeeft dat de persoon een PTSS heeft opgelopen zou dit voldoende moeten, het kan vragen oproepen waarom wil de persoon dit weten, is het belangrijk te vertellen, is PTSS niet duidelijk? Het trauma dat een persoon heeft opgelopen zorgt voor een beschadiging van het gevoel gedachten en emoties, hierdoor is het voor een persoon zeer moeilijk om het aan te geven.

Waarom is het belangrijk te weten wat de oorzaak is van het oplopen van een trauma? Is het belangrijk dat het naarste van het naarste is gebeurt en wat dit dan is? De oorzaak van een trauma is zeer naar, het gesprek over het naarste is zeer naar, de persoon kan hiervan herbelevingen krijgen en veel last van hebben na een gesprek.

Het maakt een groot verschil wie het vraagt en waar het word gevraagd, buiten op straat zult u er minder over zeggen dan dat u binnen bent met bekende. Op straat is de kans groter dat een persoon dichtklapt en niks meer kan uitbrengen, zich naar voelt. In een rustige ruimte is het gesprek totaal anders. Een persoon wil niet over het naarste spreken op een plek waar dat niet goed voelt.

behandelen

Mensen willen het graag weten omdat het duidelijker word, het geeft iets aan, maar te gelijkertijd geeft het vooroordelen, zoals ben je daar nog niet over heen bij bijvoorbeeld rouw. Wanneer het u word gevraagd kunt u in grote lijnen iets aangeven, met grote woorden, zoals door mishandeling en er verder niet op in gaan, om vooroordelen te voorkomen.

Voor een persoon kan het moeilijk zijn tegen wie wel en wie niet, wie heeft wel een oordeel klaar en wie niet? Hierdoor kan een persoon meer gesloten worden, voor signalen van PTSS is vaak weinig begrip, veel personen vinden het aanstellen, zeuren. Het is een keuze van de persoon, omdat niet iedereen het hoeft te weten, en zeker niet het naarste stuk, het kan veiliger voelen het alleen tegen personen te uiten die goed voelen en betrouwbaar zijn.

gevolgen

Wanneer een persoon heeft uitgelegd hoe het een trauma heeft opgelopen en hier een heel gesprek over heeft gevoerd, heeft een persoon hier nog dagen last van. Veel dingen geven herinneringen, zoals woorden in de krant of beelden op tv. Het gevoel van de persoon is hooggevoelig, hierdoor kunnen er meer buien zijn en hoge signalen. De persoon kan meer last hebben van stemmingswisselingen.

Wanneer een persoon open is over de problematiek die is opgelopen kan een gesprek, makkelijker verlopen als iemand die er niet over wil hebben. Door een gesloten persoon het te vragen is de kans groot dat het bevriest, dat het niet lukt meer te praten. De persoon voelt zich niet op zijn/haar gemak en het voelt niet veilig.

Hoe iemand een PTSS heeft opgelopen is niet hetzelfde gesprek als een gesprek aan de kassa. PTSS is niet iets wat als een dagelijks gesprek kan, of wat u zou zeggen in een winkel. Iedereen zou de persoon aankijken als het antwoord, dit voelt zeer ongemakkelijk en kan van alles oproepen. Het is belangrijk om het juiste moment het te vragen, met voorbereiding want ander kost het een persoon erg veel energie en kunnen er veel dingen gebeuren.

plan

Wanneer u over een trauma wilt praten geef de persoon een dag de tijd zich voor te bereiden op het gesprek, zodat de persoon weet wat het wil zeggen, het gesprek gepland is en verwacht, de persoon weet dat het gevraagd word dit is anders als wanneer het direct word gevraagd. De persoon kan hierdoor beter het gesprek voeren en heeft er minder last van nadien. Sluit het gesprek positief af met een dolletje, hierdoor heeft een persoon een goed gevoel aan het gesprek en het uiten.

Zorg voor een rustige ruimte met niet al te veel prikkels, het is belangrijk rustig het gesprek op te bouwen en niet direct te vragen, laat de persoon duidelijk de grenzen aangeven hoe veel het wil vertellen. De grens geeft duidelijk aan de grens tussen het voelt goed of niet goed/onveilig.

Stop het gesprek niet direct na dat het is geuit, bouw het langzaam af. (Alleen de reden was belangrijk). Wanneer een persoon meer wilt vertellen, praat de persoon vanuit zichzelf, wanneer het duidelijk word te stoppen, door houding persoon, langzamer reageren, moet er worden gestopt. Geef de persoon de tijd om het te gaan uiten en het bespreekbaar te maken.

Misschien vind de persoon praten niet fijn maar wilt het liever iets erover schrijven om het uit te leggen. Kijk ook naar andere mogelijkheden. De persoon heeft dan alle tijd om iets op te schrijven en dit kan in het eigen tempo, waardoor het rustiger kan voelen voor de persoon. De persoon heeft er over nagedacht, waardoor er duidelijke grenzen zijn, de persoon wil alleen dit kwijt.