Ik leef (ook) traumasporen

Ik leef (ook) traumasporen

wat is het

Trauma sporen zijn de gevolgen van het trauma, hoe de persoon veranderd is, hoe de persoon beschadigd is in gedachten, gevoel en emoties. De gevolgen waar een persoon zijn/haar hele leven last van blijft houden, wat een grote invloed heeft op het dagelijks leven en het functioneren.

Jeugdtrauma is aangedaan op zeer jonge leeftijd, de ontwikkeling is anders verlopen, de persoon heeft zich niet zo kunnen ontwikkelen dat het zich veilig voelt, zich een goed persoon voelt en dat andere kunnen helpen of om de persoon geven. De persoon kan door een jeugdtrauma anders in het leven staan en anders naar dingen kijken. Iemand met een jeugdtrauma heeft vaak een CPTSS (complexe Post Traumatische Stress Stoornis) of een MCPTSS (Meervoudige Complexe Post Traumatische Stress Stoornis).

Een jeugdtrauma kan iemand oplopen door bijvoorbeeld herhaaldelijk seksueel misbruik, incest, huiselijk geweld, sexting, oorlogservaringen, genocide, martelingen of langdurige pesterijen. Vaak word dit aangedaan door ouders, familie, of pesten door vrienden. Maar er zijn ook beroepsgebonden trauma’s bijvoorbeeld onder militairen, politie-agenten, ambulancepersoneel en zorgprofessionals.

Herkennen

Het van de ouders moeten presteren, de beste moeten zijn, kosten wat het kost, winnen, want anders zijn er woorden hoe slecht het was, of slaan zorgt voor een trauma, de gevolgen hiervan zijn merkbaar op bijvoorbeeld school, in het leren, het leggen van contacten, faalangsten.

Vaak is er weinig aandacht voor de trauma’s op jonge leeftijd, vaak zijn er vooroordelen over de trauma’s, wanneer het in de jeugd gebeurt is, vinden vele dat een persoon er geen last meer van kan hebben. Door de oordelen is het voor een persoon nog moeilijker om de trauma’s aan te pakken, het te uiten.

Vaak word er minder gehoor gegeven aan het trauma, door hulpverleners, het is belangrijk dat het duidelijk is na hoeveel jaar een persoon het nog ervaart als gisteren. Wanneer er word gesproken over WO2 en u de mensen dingen zo vragen, hebben deze mensen na 75 jaar daar nog steeds last van, krijgen ook herbelevingen en nachtmerries. Het is niet iets wat vanzelf weer weg gaat of hersteld. Het is belangrijk dat een behandelaar gelooft in wat de persoon zegt, er moet opnieuw vertrouwen groeien en positieve dingen worden beleven. Het herkennen van een trauma is erg belangrijk voor het herstel.

Niet alleen durven te zijn of kunnen zijn, het kan impact hebben op het dagelijks leven van de persoon, door geluiden kan een persoon angsten ervaren om het contact aan te gaan, niet in drukte ruimte te zijn, het overzicht willen hebben van een ruimte en de personen die er zijn, veel meer dingen voelen onveilig of onzeker, er is geen goede basis om zelfstandig alleen te kunnen zijn en dat het goed voelt.

Iemand met een jeugdtrauma heeft geheimen, het gevoelen het geheim te moeten houden voor uzelf. Omdat dit moet van uzelf, leg u het zelf op, hierdoor blijft het trauma, de gedachten in stand en is het een overleving stand. Een jeugdtrauma is zeer complex; of het nu gaat over mishandeld, gebruikt, verwaarloosd, gepest of niemand hebben in het jonge leven waarop u kon rekenen. Het leven met een geheim, omdat er niet over gesproken word, omdat u het niet iedereen wil vertellen, aan de grote klok gaat hangen, is erg zwaar, het is belangrijk om met personen die u vertrouwd het te bespreken en te kijken hoe u het kan veranderen en aanpakken.

Behandelen

Van een jeugdtrauma valt niet te herstellen en is dagelijks overleven en leren leven met de gevolgen (de sporen) van een trauma, het trauma kan worden behandeld met EMDR maar de kans is groot dat een persoon restverschijnselen houd van de gevolgen van het oplopen van het trauma, de persoon is vaak te beschadigd, om weer helemaal te herstellen.

Het grote trauma is niet alleen de gebeurtenis zelf, maar dat wat vaak tegelijkertijd/erna gebeurt: niet gezien, gehoord en beschermd worden door de mensen die u zouden moeten beschermen en liefhebben. Het is belangrijk dat er meer aandacht voor komt en dat personen beter geholpen kunnen worden.

Voor een persoon is het een dagelijkse zoektocht naar oplossingen die kunnen helpen bij de gedachten en signalen die een persoon ervaart van het trauma. De ene keer helpt een oplossing wel en de andere keer werkt het averechts en verergerd het de signalen of gedachten. het is belangrijk dat er een goed contact is met een behandelaar om de signalen en gedachten aan te kunnen pakken en voor vertrouwen om meer rust te ervaren op die momenten.

Gevolgen

Ik zit fout, ik ben niet goed genoeg, ik ben niet …. Dit is wat er vaak gehoord is door de persoon, het is allemaal niet goed, wanneer een persoon zegt het valt we;l mee of het is goed, je doet je best, komt dit voor een persoon vreemd over. Het gevoel kent de persoon niet dat het goed kan zijn, het accepteren dat het goed is, het maakt de persoon onzeker en zorgt voor veel twijfel. Het kan zorgen voor faalangsten omdat de persoon altijd het goed wil doen.

De kinderen geven zichzelf een schuldgevoel. De kinderen denken negatief over zichzelf, ik moet wel slecht zijn dan, ik kan ook gewoon niks. Het gevoel van minder zijn dan andere is schadelijk voor de persoon. De persoon neemt dit de rest van het leven mee, het zal altijd, dagelijks, herinneringen geven, de persoon kan bijvoorbeeld moeilijker met complimenten omgaan, het voelt niet geloofwaardig voor de persoon. De persoon kan het gevoel zichzelf steeds te moeten bewijzen dat het anders is, om het leefbaar te hebben en te houden.

Herbeleven van niet goed genoeg zijn, geen liefde voelen van ouders, het gevoel kan niet veranderen, de persoon heeft het ervaren in de jeugd, de ouders zijn zo geweest, wat de ouder dan ook doet op latere leeftijd is meer bij zaak, de persoon zou het niet geloven. Het zorgt ervoor dat het voor een persoon niet veilig voelt, de personen meer angsten ervaart, niet goed weet wat liefde is en wat het kan betekenen voor de persoon, de persoon moet dit op latere leeftijd leren.

Een trauma zorgt vaak voor veel gedachten, wanneer het in de jeugd is gebeurt heeft een persoon weinig dingen die positief zijn in het leven, de mensen die de personen moesten waren er niet en hebben hun verantwoordelijkheid niet genomen. Voor een persoon kan het betekenen dat het meer negatief in het leven staat of dat er meer negatieve gedachten met grote regelmaat opkomen over de situatie van toe of over de persoon zelf. De personen hebben een grote kans op een depressie.

Omdat een persoon door het oplopen van het trauma vaak alleen is of ergens anders dan op die plek, kan een persoon zich erg alleen voelen, de persoon kan het moeilijk uiten of durft er niet over te praten omdat de persoon zich schaamt of het ergens “normaal”vind omdat het dagelijks gebeurt en word gezegd door ouders. Eenzaamheid en alleen zijn komen vaak voor bij trauma, wat er juist voor zorgt dat een trauma groter word.

Door het oplopen van het trauma in de jeugd kan een kind moeilijker mee op school en is de kans groot op achterstanden, de gedachten zijn niet bij de les of het opslaan van de stof. De achterstand, kan worden gezien als een ontwikkelingsachterstand en hiervoor kunnen hulpverleners de diagnose autisme geven, terwijl de oorzaak het trauma is en het gevolg is de achterstand. Het trauma en de ernst en de gevolgen word niet gezien en niet behandeld.

Plan

Er zou meer aandacht moeten komen en voorlichting moeten komen over de gevolgen van een trauma en de sporen die het achterlaat. Het is belangrijk om hier meer onderzoek naar te doen en om het onderwerp meer bespreekbaar te maken in de samenleving voor meer begrip en erkenning van de ernst van het trauma. De taboe zou doorbroken moeten worden, om het onderwerp meer bespreekbaar te maken.

Er zou gekeken moeten worden of er een beter therapie kan komen voor het behandelen van iemand met CPTSS of MCPTSS om meer kansen op een herstel te hebben. Een verbetering van EMDR. De kennis en ervaringen met het leven met een CPTSS en MCPTSS zouden meer gedeeld moeten worden om meer duidelijkheid te krijgen wat het inhoud voor een persoon om zo een betere aanpak te kunnen krijgen.

Een persoon met een trauma heeft het nodig dat er mensen zijn in de omgeving die de persoon een nieuwe kans willen geven en naast de persoon gaan staan om te helpen en te steunen. Een persoon waar de persoon op kan bouwen en steunen wanneer het nodig is. De persoon heeft het nodig weer nieuwe goede ervaringen op te doen in het dagelijks leven om weer nieuwe stappen te kunnen maken.

Een persoon met trauma heeft het nodig om rust te hebben en rust te ervaren en om balans in de dagelijks signalen te krijgen. Hiervoor is het nodig dagelijks te beginnen met yoga of mindfulness, om meer rust te vinden in de gedachten, om weer opnieuw te leven voelen van het gevoel en emoties en om de gedachten te observeren. Onderzoek heeft herhaaldelijk aangetoond dat deze beoefening van mindfulness een positief effect heeft op depressie, stress, chronische pijn, emotieregulatie, het immuunsysteem en lichaamsbewustzijn.

Het is belangrijk elke dag te letten op de manier van ademhaling, dit zegt namelijk veel over hoe het met u gaat op het moment, hoe snelle de ademhaling hoe hoger de signalen. Om meer grip te krijgen op de ademhaling is het belangrijk om dagelijks te oefenen met een ademhalingsoefening die u overal kan toepassen.