Wat is het

Schaarste, geweld

Er zijn veel vrachtwagens met materieel, post en voedsel tegengehouden, er was geen elektriciteit hierdoor hadden militairen schaarste aan een voorraad materiaal en voeding. De leefomstandigheden gingen meer achteruit. De militairen waren slecht bewapend en konden zich slecht verdedigen. Dit heeft veel invloed op de mentale gezondheid van een militair. Doordat luchtsteun uitbleef en er geen voorraden waren van munitie werd het een oneerlijke strijd voor de militairen en het voorkomen van 8000 overleden personen.

Ervaringen, gevoel, emotie

De militairen hebben veel angst, paniek, zorgen en stress, doodervaringen (schieten), gijzeling, gehad in deze periode op het toppunt. De val Srebrenica was meer dan alle combinaties aan toppunt het heftigste moment. Een militair is op veel getraind en kan veel aan maar dit is meer dan een getraind persoon aankan. De meeste militairen die op missie gingen kwamen net van school en waren 19-20 jaar. Deze missie was voor de militairen hun eerste missie gelijk naar Srebrenica. Een oorlog gaat nooit uit iemands hoofd.

Vluchtelingen en militairen

In 1995 is er veel aandacht geweest voor de gevluchte personen (25.000), zijn hier op gevangen. Er is van alles op gezet en veel zaken geregeld, er kwam erkenning voor de PTSS van vluchtelingen. In 2020 hebben vele militairen (400) die in Srebrenica zijn geweest, nog geen erkenning van een MCPTSS, hebben militairen rechtszaken hiervoor en vragen om een schadeclaim. De ene vlucht uit de oorlog naar een veilig land de ander gaat naar een onveilig land. Beide zijn slachtoffer van de oorlog. De militairen voelde zich klein, nietig en kwetsbaar toen ze aankwamen.

MCPTSS

Het is overduidelijk dat de militairen een PTSS hebben door alles wat er is gebeurt in Srebrenica. In NL Zijn er vele rechtszaken geweest wat het imago van Dutchbat negatief heeft gekleurd. Hoe sterk een persoon ook in zijn schoenen staat en goed een militair ook is opgeleid zal dit altijd zorgen voor MCPTSS = Meervoudige Complexe Post Traumatische Stress Stoornis. Een MCPTSS is de hoogste vorm van een PTSS. Een herbeleving van een militair is vaak van het ergste stukje wat toen is gebeurt, het opnieuw beleven van dat stukje met alle gevoelens, emoties, gedachten, angst, stress en paniek.

Overheid

Minister van Defensie Hennis-Plasschaert erkende drie jaar geleden dat Dutchbat uitgezonden was op een missie die onuitvoerbaar was. Wanneer iets onuitvoerbaar is, is de kans voor schade voor de gezondheid groot. Door de overheid word er nu een onderzoek gestart naar de psychische klachten van de militairen van toen.

In de steek gelaten

De militairen voelen zich naar 25 jaar in de steek gelaten door de overheid en defensie. Ze hebben niet de hulp gekregen die ze nodig hebben en niet de erkenning die het verdiend. Voor de militairen kwam het over als het pappen en nat houden van de situatie een hoe het verliep. Dutchbatters worden al tijden gezien als oorlogsmisdadiger, terwijl ze ook oorlogslachtoffer zijn en dat zelden word belicht.

Oorzaak

Er is de media altijd veel aandacht geweest voor de missie, Srebrenica, maar niet voor de militairen zelf. In de media is het uitgebreid verteld hoe is de missie is gegaan de rechtszaken maar gaat het weinig over de gevolgen die het heeft gehad voor de militair en hoe het nu na zoveel jaar met de personen gaat zoals hoe was de nazorg? Was dit voldoende? Welke hulp er is geweest tot nu toe?

Voor en tijdens de missie

Militairen die zijn uitgezonden naar Bosnië (1993) Srebrenica (1995), hebben vaak last van een MCPTSS. Wat begon als een vredesmissie en militairen gaan zich niet mengen in het conflict liep zwaar uit de hand. De militairen hebben een trauma ontwikkeld per keer dat er iets naars is gebeurt. De militairen waren slecht voorbereid op de missie. Het was een vredesmissie maar kwamen al snel achter de ware situatie van een oorlog. Het was niet duidelijk hoe afhankelijk duchtbat was van VN voor steun. De militairen waren slecht bewapend op missie gegaan.

Na de missie

Na de missie is niet vastgesteld voor deze groep militairen dat zijn een PTSS hebben. Hierdoor hebben de militairen niet direct hulp gekregen. Zij hebben moeten strijden voor de diagnose en het duidelijk maken dat ze er veel last van hebben. Er kwam geen erkenning van de overheid of van defensie voor een MCPTSS, er was geen directe mentale hulp vanuit defensie om de problematiek direct aan te pakken. Zijn er veel rechtszaken geweest over de missie en wat er allemaal ander had gemoeten. Deze zaken hebben veel invloed op de militairen.

Na 25 jaar

Na 25 jaar is er nog veel onbegrip voor de dutchbatters, vaak komt dit door hoe de media het verhaal heeft gebracht. De beeldvorming van Dutchbat heeft een slecht imago. Personen in Nederland hebben vaak voor oordelen over de Dutchbatters als ‘lafaards’ die lijdzaam toekeken hoe achtduizend Bosnische moslims werden vermoord. Hierdoor is er geen begrip voor de situatie, de omstandigheden en waar militairen het mee moesten doen. Er word verder niet gekeken naar de situatie van hoe het met de militair nu gaat.

Een Duchtbatter nu

Een Duchtbatter van nu heeft nog veel last van de situatie van toen. De persoon zijn leven is getekend door alles wat er is gebeurt, vele komen niet meer af van de beelden en hebben hierdoor dagelijks beperkingen in het dagelijks leven. Voor een militair voelt het na 25 jaar nog steeds als de dag van gisteren dat het is gebeurt. dit komt omdat het trauma vaak in stand is, of niet goed is verwerkt, het gevoel, gedachten en emoties zijn vaak veranderd. De situatie zoals hij toen was zien militairen vaak nog terug als een herbeleving of een nachtmerrie, voor de persoon is het als het weer opnieuw gebeurt met gevoel, de emoties en de gehele situatie. Door veel herbelevingen en gedachten eraan voelt het als de dag van gisteren. Militairen gaan vaak terug naar de plek van de missie, om te kijken hoe het er nu bij staat. Vaak om het te verwerken, om het meer rust te geven. Maar tegelijkertijd krijgt een persoon vaan herbelevingen van momenten toe de missie was.

Behandelen

Erkenning

De minister wist dat de militairen schade zouden oplopen door de missie omdat deze niet uitvoerbaar was. Het is dan raar dat er in 2020 nog geen erkenning is voor deze missie. De oorlog had gestopt kunnen worden en al het leed voorkomen kunnen worden, maar er is anders gekozen. Erkenning kan voor een militair helpen om het beter te verwerken en kan bijdragen in het herstel van de militair. De MCPTSS van de militairen zou erkent moeten worden door iedereen. Want er is gebeurt en aan welke kant iemand staat en hoe het is aangepakt en opgelost staat buiten de gezondheid van een persoon. De militair heeft nu zoveel jaar later nog veel last van dat moment en het gebeuren erom heen.

Therapie

De militairen hebben geen “behandeling” of nazorg gekregen bij defensie/overheid, ze hebben zelf hulp moeten zoeken bij een mentale gezondheidszorg. De behandeling is dan 1 uur per week een gesprek over de trauma tijdens een trauma behandeling. Een militair heeft vaak recht op een hulphond die getraind is voor het herkennen van signalen die te maken hebben met ptss, zoals nachtmerrie of een herbeleving.

Levenslang

Militairen met MCPTSS komen hier niet meer vanaf, de signalen en klachten die er zijn moet een militair mee om leren gaan. De klachten kunnen met emdr verminderen, waardoor signalen afnemen. Maar voor de ernst van deze MCPTSS, hoe het is opgelopen is een persoon vaak te veel beschadigd. Het is per persoon verschillend hoeveel last de militair er nog van heeft. Wanneer een persoon sterk in zijn schoenen staat, ervaringen heeft, het kan verwerken heeft een persoon er vaak minder last van, als wanneer de militair net van de studie komt.

Media

In de media word vaak gesproken over PTSS hier zit een verschil in met een militair die naar Srebrenica is geweest. PTSS kan iemand oplopen door een auto ongeluk, door geweld op straat, door pesten. Dit alles staat in het niet tegen over de MCPTSS van een militair die naar Srebrenica is geweest. De media kan een verandering aan brengen in de manier hoe het is vertaald in het nieuws, vaak was het eenzijdig. De media heeft u alleen op momenten vaan oud en nieuw en met een herdenking aandacht voor de Dutchbatters. Door de berichtgeving in de media worden Dutchbatters nog steeds uitgescholden en negatief benoemd in artikelen.

Gevolgen

In de steek gelaten door de overheid

Doordat de minister in 2016 erkende dat het een onuitvoerbare missie was, voelen militairen zich nog meer in de steek gelaten naar alles wat er al is gebeurt en is gezegd. Dezelfde minister stuurde hen met beperkte middelen naar Srebrenica, legde daarna een spreekverbod op en faalde in de nazorg. Dutchbatters lijden nog dagelijks onder de gevolgen van de missie in Srebrenica 25 jaar geleden. De missie heeft ervoor gezorgd dat een militair zich niet gehoord voelt in de problematiek en dat vele nog steeds wachten op erkenning waardering en eerherstel. Doordat de MCPTSS niet erkent word, worden de klachten en het leed van de persoon genegeerd door de overheid.

In 2019 is er nog steeds geen onderzoek gaande naar de klachten die de militairen hebben opgelopen en hierdoor is PTSS of eigenlijk MCPTSS niet erkend door de overheid of defensie. Door dat de MCPTSS niet is aangepakt zijn veel militairen hun baan verloren, is de relatie kapot gegaan en hebben veel militairen financiële problematiek. Door de rechtszaken en de gehele situatie heeft duchtbat een slechte naam. De militairen hebben alles gedaan wat ze konden met de mogelijkheden die ze hadden.

Schaarste

doordat de luchtsteun uitbleef, er geen munitie was en de zorgen voor veiligheid en deze moeten waarborgen, heeft dit gezorgd voor meer angst, meer druk, meer stress, meer paniek en veel improvisatie. De schaarste zorgde ervoor dat militairen niet optimaal en in goede gezondheid weerstand konden bieden.

Levenslang

Militairen komen niet meer af van de beelden, de situatie het gevoel en hebben MCPTSS voor de rest van hun leven. De militair heeft levenslang naar de missie. Veel dingen kunnen iets verlichten maar een militair heeft er elke dag last van. Een militair ,,Srebrenica is niet alleen een litteken, maar een wond die deels nog open lig. Het zal ook nooit weggaan. Daarvoor is het te groot.’’ Een militair is vaak veranderd in zijn gevoel en emoties en kan hierdoor niet meer zichzelf zijn. Een militair heeft vaak een “blijvend” gevoel van onmacht wat invloed heeft op het dagelijks leven.

Schuldgevoel

De militairen hebben vaak last van een schuldgevoel en boosheid. Het gevoel van boosheid op hoe de situatie is verlopen, de rechtszaken, erkenning. Het gevoel van schuld is omdat de militairen het anders hadden kunnen oplossen of het anders had gemoeten, het weten dat het anders moet maar het niet kunnen uitvoeren. De militairen hebben het gevoel van schaamte door wat er is gebeurt en dat het anders had gemoeten. De militairen zijn zelf vaak niet trots op hoe het is gelopen.

De militairen hadden niet het gevoel iets te kunnen bijdragen in de missie, ze voelde zich in de gaten gehouden door de Serviërs. Hierdoor wil een militair wel iets doen maar kan niks veranderen aan de situatie door zaken die door defensie of overheid worden geregeld. De militairen zijn “slachtoffer” (door de MCPTSS van nu, door geweld, schaarste) en “dader” ( hoe de siuatie uit de hand liep), de tegelijk.

Gedachten

In het gevecht zelf, de schaarste, onveiligheid, angst/paniek, hadden militairen het gevoel dat ze dood wilde. De gedachten, gevoel, hieraan zijn na 25 jaar regelmatig voorbij gekomen aan dat moment. Door de situatie die de militairen hebben meegemaakt hebben ze vaker last van suïcidale gedachten. De gedachten zijn vaker negatief en de gehele dag negatief gestemd.

Herbeleving

De persoon ervaart met grote regelmaat herbelevingen. Voor de persoon voelt dit of hij/zij weer in Srebrenica is en hier weer middenin het gevecht staat. Een militair voelt zich vaak minder gelukkig kan minder genieten van dingen en ziet vaak het leven nog somber in. Aan de oorlog heeft een militair nog vaak herinneringen in de vorm van flashbacks en heeft ieder door een heel kort lontje, is altijd alert en heeft vaak wantrouwen in mensen in machtsposities. De militairen hebben vaak last van problemen met het slapen, vaak nachtmerries die wakker houden of wakker maken. Een nachtmerrie kan zijn als een herbeleving en dromen dat de militair nog steeds is op de plek.

Overgevoelig

Een militair is vaak erg gevoelig voor geluiden, deze klinken vaak niet hetzelfde als voor mensen zonder PTSS maar herinneren aan de situatie. Militairen worden een gehele dag getriggerd waardoor ze hier vaak veel last van hebben en overgevoelig zijn en overprikkeld raken. Een militair kan zwaar overprikkeld raken door vuurwerk, of door onweer, het geluid is niet onweer maar het geluid van iets uit Srebrenica zoals een bermbom of boren kan klinken als een mitrailleur

Contacten

Militairen vinden het vaak nog steeds lastig om contacten aan te gaan of een relatie te beginnen met andere of deze te onderhouden. Voor een persoon voelt het als onmacht wanneer het gesprek over het onderwerp gaat. Voor een militair is het lastig om hier steeds woorden aan te geven en het steeds op nieuw uit te leggen.

Plan

Meer begrip

Om meer begrip te krijgen voor personen die net als de militairen kampen met mcptss is het belangrijk om meer te weten over MCPTSS. Het leven met een MCPTSS is erg zwaar en moeilijk en is dagelijks overleven. MCPTSS herkennen, MCPTSS behandelen, MCTPSS gevolgen, MCPTSS plan. Een militair heeft een zeer zwaar leven naar de missie, vooroordelen over de missie zijn zeer ongepast. Vraag aan een militair hoe het gaat en hoe het voelde, luister naar het echte verhaal zoals het is beleeft. Vaak kent de persoon met een vooroordeel maar 1 deel van het verhaal. De militairen willen het hoofdstuk graag afsluiten, het uitwissen, maar dit is niet mogelijk wanneer er geen erkenning komt voor de missie en de MCPTSS. Lees de ervaringsverhalen van duchtbat op hun eigen website https://dutchbat3.info/

Overheid

Bijna van elke missie van een militair is de kans groot, dat de militair een PTSS oploopt, hierdoor zou het onderwerp bij defensie en bij de overheid meer bespreekbaar moeten zijn, het moet erkent worden dat PTSS in een missie zeer aanwezig is. Er moet meer informatie en voorlichting worden gegeven over de gevaren van een missie en het leed erna en de gevolgen voor het dagelijks leven. Er zou een psycholoog mee moeten gaan op missie de eerste signalen kan behandelen om erger te voorkomen en nazorg na een missie. Hierdoor word de kans kleinde op een PTSS of MCPTSS omdat een trauma bespreekbaar is en gedachten en gevoel worden verwerkt op de juiste manier en het niet opkropt.

Media

Lees de ervaringsverhalen van de militairen die op missie zijn geweest. Sommige personen zijn naar jaren weer naar het land teruggegaan om het beter te verwerken en het meer met rust te kunnen laten. Bekijk een documentaire over het verhaal van Srebrenica, het verhaal mag niet vergeten worden. Het is een onderdeel van de geschiedenis, het is naar maar belangrijk om door te geven.

Meer aandacht

De gevolgen van een trauma, PTSS, CPTSS en MCPTSS moeten meer bespreekbaar worden gemaakt, waardoor de taboe verdwijnt. Veel PTSS is met goede begeleiding te hanteren en mee te leven. De taboe maakt het voor veel personen extra lastig om het gesprek erover aan te gaan of hulp te vragen. Wanneer een persoon last heeft van een trauma, zou er direct actie moeten zijn om het zo klein mogelijk te houden en preventie moeten komen met informatie en educatie over ptss om het te kunnen voor komen of eerste klachten aan te pakken. Een PTSS kan een persoon op zeer veel manieren oplopen, door een auto ongeluk of een vechtscheiding, vaak zijn het situaties die vaak voorkomen. Door er meer over te praten en meer begin voor het trauma dat een persoon heeft opgelopen, kan een persoon het uiten, en niet opkroppen en beter behandeld worden en beter begrepen worden.

Opletten

Bent u in het bos of op het strand en komt er een hulphond op uw afgelopen zonder baasje in de buurt? Volg de hond, want het baasje heeft dan waarschijnlijk hulp nodig.