regel 1: het ligt niet aan de hulpverlening. Jij moet leren.

regel 1: het ligt niet aan de hulpverlening. Jij moet leren.

Wat is het

In hulpverlening komt een persoon om te leren met de problematiek om te gaan, om het te verbeteren en te herstellen van de problematiek. Dit kan door het krijgen van therapie en te leren hoe u signalen en gedachten onder controle kan houden. Hulpverleners hebben hierin de taak dit uit te leggen, bezig te zijn met de problematiek, het aanleren van positieve dingen.

Herkennen

Volgens hulpverleners ligt het nooit aan hun, aan de kennis en kunde, heilige boontjes. Hulpverleners weten hoe het moet en hoe het aangepakt moet worden. Als het niet lukt ligt het aan de persoon, de inzet is te weinig of een persoon heeft te vaak iets geweigerd. De persoon weet niet hoe het om moet gaan met de signalen of gedachten, de persoon moet dit leren van een hulpverlener, de hulpverlener geeft medicatie en verder niks, hierdoor leert een persoon dit niet maar krijgt het wel regelmatig te horen.

Veel hulpverleners hebben algemene kennis van psychische problematiek, hierdoor weten ze van vele diagnose maar een beetje. De algemene kennis is vaak te weinig om te begrijpen hoe het voor een persoon is, wat de problematiek is en wat de juiste diagnose zou zijn. Veel diagnose lijken veel op elkaar waardoor het lastig is vast te stellen, vaak is er geen tijd voor een goed onderzoek en heeft een persoon binnen een uur een diagnose.

Wanneer een persoon enige tijd in de hulpverlening zit kan het zijn dat het alle vele wissels heeft gehad van behandelaren, deze hebben vaak niet dezelfde mening over de problematiek, hierdoor worden er weer andere diagnose gesteld en word er niet doorgegaan op waar de persoon gebleven was met de oude behandelaar. De persoon blijft op A hangen en komt niet bij B.

Hulpverleners zijn mensen, mensen hebben oordelen en vooroordelen, hulpverleners hebben deze net zo goed en laten dit ook regelmatig merken. Zoals bijvoorbeeld kan je niet over je trauma;s heen stappen dan? Ach die stress? Het is zo lang geleden daar kan je geen last meer van hebben. Hierdoor komt er als een knik in het contact voor het is opgestart en de persoon krijgt niet de hulp die nodig is.

Behandelen

Hulpverlening is behandelen, behandelen is medicatie. Vaak is er geen behandeling met therapie, het is een uitzondering, een persoon heeft eerder medicatie dan therapie, terwijl alleen een combinatie van juiste therapie en medicatie kunnen helpen bij mentale problematiek. Vaak zijn wensen van een persoon niet mee genomen in het behandelplan of word dit uitgevoerd. Hulpverleners luisteren vaak niet naar de signalen of schrijven het zo op als de persoon het ervaart. De persoon wil graag leren en herstellen maar kan niet herstellen doordat er geen therapie word geboden.

Waar word gewerkt worden ook fouten gemaakt, het is niet alleen de persoon die dingen niet goed doet of anders had kunnen doen. In het contact zijn minimaal 2 personen, dus ligt het net zo goed aan hulpverleners die fouten kunnen maken. Het toegeven dat een hulpverlener fout zit is vaak niet van toepassing, sorry kan er vaak niet vanaf. Hierdoor komt het vaker voor dat een persoon weerstand krijgt naar hulpverleners.

Het is al jaren duidelijk dat het niet goed gaat in de geestelijke gezondheidszorg, er veel te kort aan personeel en de wachtlijsten lopen alleen maar verder op. Veel personen krijgen niet de gepaste zorg die nodig is om te herstellen en krijgen minimale zorg van een begeleider. Een begeleider mag niet behandelen, waardoor een persoon niet behandeld word. In de geestelijke gezondheidszorg word behandeling gezien als medicatie. Wanneer er te weinig personeel is, is dit ten nadelen van de persoon, word er minder opgelet, word er minder geluisterd en komt er te weinig actie.

Gevolgen

Hulpverleners doe vaak of ze alles weten, meer zijn dan een persoon, hierdoor kunnen ze gaan eisen of dwingen, wat hun zeggen is juist. Hulpverleners kunnen een persoon minderwaardig laten voelen. In veel gevallen klopt dit niet, hier word geen gehoor aangegeven, het word niet gezien waar de persoon last van heeft , maar wat de behandelaar denkt dat het is. Door verkeerde diagnose kan het voor andere hulpverleners veel lastiger zijn om te bepalen wat juiste hulp is, het maakt het meer verwarrend, een persoon word eerder als complex gezien en niet geholpen.

Ik doe het toch altijd fout, het ligt altijd aan mij. Het blijven aangeven dat het aan de persoon ligt geeft de persoon minder vertrouwen, minder zekerheid, zelfvertrouwen. het kan de persoon onzeker maken waardoor de persoon meer mentale problematiek kan krijgen, op andere gebieden. Het is voor de persoon een belediging om het steeds aan te moeten horen, het kan zorgen voor een trauma.

Wanneer er iets is voorgevallen, zit er vaak een week tussen voor er een gesprek over kan worden gevoerd, regelmatig gebeurt dit niet en word er gedaan of er niks aan de hand is. Wanneer een persoon erover begint is de persoon boos, is aan het zeuren, het word niet gezien wat het met de persoon heeft gedaan en hoeveel last de persoon ervan heeft.

Hoe meer weerstand er is in het contact hoe meer een persoon zorg gaat mijden. De hulpverlener geeft al snel aan dat het in een impasse is en dat dit komt door de persoon en de vorige hulpverleners, dit is in de jaren opgebouwd., De hulpverlener kan niet eerlijk zijn dat er in het contact ook dingen door haar niet goed zijn gegaan, hierdoor word het niet uitgesproken en komt dit bij het nieuwe contact als een weerstand en meer wantrouwen naar een nieuwe, deze hoeft minder te doen voor hetzelfde.

Jij moet leren voor u zelf op te komen, om volhardend te zijn in uw wensen voor hulp, in de aanpak ervan, u moet blijven opletten of het juist is en klopt, of het de juiste medicatie is en of combinaties wel kunnen en of het goede recept naar de apotheek is gestuurd. In de hulpverlening is het vaak uitgekauwd voor de hulpverlener neer leggen, met alle signalen, met alle oplossingen, met alles wat u heeft gedaan, hoe het voelt, van begin tot einde van het probleem, u moet het allemaal al weten. Hierdoor kan meer problematiek ontstaan.

In de dsm word er vanuit gegaan om zelfstandigheid te vergroten, in veel geestelijke gezondheidszorg word alleen maar zelfstandigheid verwacht, hierdoor word er te weinig gelet op hoe zwaar het is zonder de therapie, hoe het dagelijks leven is en dat signalen niet stoppen of verminderen, is er minder oog voor de problematiek maar is alles gericht op zelfstandig zijn.

Plan

Kies bij voorkeur voor een praktijk die u helpt, hier is vaak meer gespecialiseerde kennis op 1 gebied, hier word u vaak beter geholpen dan in een GGZ, waar vaak algemene kennis is, er veel personen op de wachtlijst staan en waar zeer weinig tijd is. Let op de wachttijd voor een intake en maak al vast een start met dingen die u nu kunt aanpakken, zoals duidelijkheid krijgen in de problematiek.

Het leren van mentale problematiek kan door het bijhouden van schema’s en overzichten om meer inzicht te krijgen in de problematiek. Door het maken van een signaleringsplan voor de fase van buien of signalen te kennen en te begrijpen. Door te leren van vorige momenten en steeds de oplossing te verbeteren.

Lees tips en adviezen op internet, over de signalen die u ervaart, wanneer u een PTSS heeft lees de ervaringsverhalen over PTSS en kijk alleen bij de signalen zonder PTSS, hier zijn weinig artikelen over geschreven. Praat over de PTSS die u heeft en hoe u met hulp van andere dit wil gaan aanpakken, maak gebruik van google om plannen en overzichten te maken. Leer van google met tips en adviezen wat u kunt doen. Vraag naasten om steun en hulp.

Lees over wat een PTSS kan inhouden, wat het voor u kan betekenen, wat de signalen zijn en maak een eerlijke vergelijking en kijk of het kan dat u dit heeft. Maak een zelftest en de overzichten en neem deze mee naar de huisarts om het verhaal duidelijk te maken. Vraag een doorverwijzing voor hulp om het trauma aan te pakken.

Een diagnose word niet gesteld in een uur, maar heeft enkele gesprekken nodig om een goed en duidelijk beeld te krijgen. Laat het verder onderzoeken, een diagnose kan veel betekenen in de gezondheidszorg, het kan veel nare situaties veroorzaken. Bij de intake voelt u zich anders dan het 2de of 3de gesprek, hierdoor komt er ook een ander beeld naar voren. Goede hulp start met een onderzoek.