wat is het

In de mentale gezondheidszorg zijn er verschillende groepen problematiek, van lichte tot zeer zware. Een diagnose geeft niet aan hoeveel last een persoon ervan heeft of wat de gevolgen zijn voor het dagelijks leven van de persoon. Vooroordelen komt vaak van horen zeggen en wat word aangenomen als de waarheid of een vaststaand feit.

Omdat mentale problematiek krijgen zo normaal is als melk in de supermarkt, is het vreemd dat mentale problematiek niet bespreekbaar is als het halen van een brood bij de bakker. Het kan iedereen overkomen en iedereen kent iemand die mentale problematiek heeft. Door de onderwerpen niet te bespreken kunnen deze personen verder achteruit gaan.

Door taboe op onderwerpen, zijn veel onderwerpen die te maken hebben met mentale problematiek niet bespreekbaar. Personen vinden het naar of eng of weten niet wat ze moeten verwachten. Een groot deel komt door wat de media schrijft over mentale problematiek en hoe personen worden neer gezet. Op elke website of informatieblad over mentale problematiek staat erover praten is belangrijk. Personen kunnen vaak alleen bij hulpverleners hiervoor terecht. Door open te zijn over een diagnose kunnen andere leren over een diagnose. Vaak is de persoon met vooroordelen niet de gene die hiernaar luistert en deze doelgroep word hierdoor minder bij de problematiek betrokken.

Vooroordelen zorgen ervoor dat problematiek niet bespreekbaar is en dat er een taboe op blijft zitten. Hierdoor kroppen personen het meer op waardoor meer mentale problematiek ontstaat. Door voordelen kunnen veel andere problematiek ontstaan zoals meer piekeren malen, slaapproblematiek, meer signalen van stress of angst.

Herkennen

Door taboe zijn veel onderwerpen niet bespreekbaar, personen met mentale problematiek hebben hier veel last van. De onderwerpen hebben veel invloed op het dagelijks leven. Door de taboe word er geen gehoor geven aan de problematiek. Het voorkomen van taboe kan door open en eerlijk te zijn over wat u ervaart en wat u mee maakt. Wanneer een persoon open is, krijgt het vaak veel last van vooroordelen van anderen waardoor een persoon sneller kiest gesloten te zijn.

Een persoon heeft zin in elke keer gezeur als het iets wil bespreken. De taboe zorgt ervoor dat veel personen zeer negatief denken over de mentale gezondheidszorg. De personen hebben een beeld van de mentale gezondheidszorg door media, vaak niet gebaseerd op hoe het erg echt is of hoe het voor de persoon is. Vaak is er geen kennis van de diagnose of hoe het is te leven met mentale problematiek.

Taboe zorgt voor verdeeldheid in Nederland tussen met en zonder problematiek en tussen families onderling. Personen met mentale problematiek hebben vaak geen gelijke kansen met de rest van de samenleving, bij veel diagnose is er ongelijkheid op het gebied van werk en inkomen, uitsluiten van gepaste herstellen de hulp of door naasten, vooroordelen van de samenleving, beledigingen/ vernederingen. Personen hebben geen gelijke kansen door de gemeente en hulp aanbod, wat per gemeente vaak verschillend is. Geen gelijke kansen op dezelfde hulp en zelfde aanpak van hulp.

Door gesloten te zijn over een diagnose kan een persoon zich schamen hiervoor en zeer onzeker gaan voelen, het zelfbeeld word lager en het zelfvertrouwen kan afnemen. Hierdoor zal een persoon minder snel hulp vragen, waardoor deze veel te laat word opgestart. Door de taboe op de mentale gezondheid is een persoon vaak verplicht (eis) te zwijgen over de diagnose, het leed of de signalen.

Door gesloten te blijven en de problematiek niet te uiten kan de problematiek juist verergeren en nemen klachten toe. Een persoon kropt alles op waardoor er een vol hoofd kom met veel gedachten waardoor er meer diagnoses mogelijk zijn. Voor een persoon kan het nare gevolgen hebben wanneer de persoon gesloten is en er niet over kan praten met andere, de persoon voelt zich alleen in het probleem staan en krijgt dan vaak te weinig hulp om de problematiek aan te pakken.

Taboe die er heerst = taboe zorgt ervoor dat onderwerpen waar iedereen last van kan krijgen minder bespreekbaar zijn en personen met de problematiek hier veel last van hebben. Door taboe op onderwerpen word een persoon meer gesloten, hoe makkelijker het bespreekbaar is hoe opener een persoon kan en mag zijn. De personen met mentale problematiek hebben vaak veel last van vooroordelen en respectloos gedrag, dit heeft vaak te maken met wat personen lezen in de media of beelden die zijn gezien of iets wat is gelezen. Het heeft vaak niks te maken met de persoon die de diagnose heeft die word aangesproken. De signalen die voor de persoon bij de diagnose horen kent de persoon niet.

Behandelen

In de media word gesproken over PTSS, terwijl het een CPTSS of MCPTSS is. De MCPTSS komt niet voor in Google, maar bijna elke veteraan heeft een MCPTSS. MCPTSS heeft vele ernstige nare gevolgen op de lange termijn dan PTSS. In de media word het hierdoor anders opgeschreven waardoor er een verdraaid beeld komt. Mentale problematiek is op meerdere niveaus en per diagnose zijn ook niveau deze worden er vaak niet bij geschreven.

Personen in de mentale gezondheidszorg hebben veel last van vooroordelen van andere personen die het vaak beter weten, of een oordeel klaar hebben dus jij hebt autisme dus daar hoort bij dit …. dit … dit … ADHD 1 druk, 2 springerig, 3 niet luisteren. Autisme 1 in zich zelf, 2 Maar jij kan toch geen autisme hebben, je bent heel sociaal. 3 Volgens mij heb jij geen autisme. Ik ken iemand met autisme en die is helemaal anders. Diagnose Iedereen heeft tegenwoordig wel iets hé

Mentale problematiek is geen probleem wanneer het bespreekbaar is, wanneer er mogelijkheden zijn voor een herstel, wanneer er naasten zijn die kunnen ondersteunen en wanneer er begrip is vanuit de samenleving. Alleen door onderwerpen bespreekbaar te maken en te houden kan er preventie worden toegepast, bij taboe is dit niet mogelijk. Mentale problematiek kan iedereen overkomen, kom we pakken het samen aan, met goede voorlichting, de taboe doorbreken en het beeld van mentale problematiek veranderen. De verandering begint bij uzelf en uw naasten. Een persoon met menatle problematiek voelt zich vaak in een hoek gezet, de persoon heeft minder kansen en minder mogelijkheden in de toekomst. Er word vaak geoordeeld op mentale problematiek, zoals in de rechtbank of bij sollicitatie.

Vooroordelen zijn alleen aan te pakken wanneer het beeld van de mentale gezondheidszorg veranderd. De kijk op de problematiek ander word door het meer bespreekbaar te maken en de taboe rondom de onderwerpen afneemt. Wanneer er meer begrip is voor mentale problematiek en het meer bespreekbaar is kunnen vooroordelen verminderen. Voor de aanpak van vooroordelen is veel nodig, het begint met het begrip krijgen dat niet iedereen hetzelfde is en de ene meer problematiek heeft of krijgt dan een ander. Door de vooroordelen word er vaak negatief gereageerd door normaal te blijven doen, blijft de persoon gehoord en kan er meer begrip en duidelijkheid komen. Het is een samenwerking van iedereen, niet alle groepjes.

Voorlichting vanuit de overheid kan helpen het probleem bespreekbaar te maken te krijgen en te houden door goede voorlichting, cursussen, waardoor er meer begrip komt voor mentale problematiek. De overheid kan een bijdrage leveren in het doorbreken van de taboe rondom het onder mentale problematiek.

Naasten kunnen vooroordelen aanpakken door goed te luisteren naar de persoon en er gehoor aan te geven. Het gesprek steeds weer aan te gaan en samen op zoek te gaan naar mogelijkheden en oplossingen. Een persoon kan het vaak niet alleen en alleen samen kan herstel worden bereikt. Naasten kunnen vooroordelen verminderen door het inlezen in de problematiek en niet te oordelen op de signalenlijsten maar op de signalen die een persoon heeft.

De mentale gezondheidszorg kan de mentale problematiek aankaarten in de media op de manier waarop geschreven word, niet alle media schrijven de juiste signalen of diagnose bij een probleem, hierdoor ontstaat er een ander beeld van een diagnose en komen er meer vooroordelen. De mentale gezondheidszorg kan het beeld van de zorg verandering hoe hier naar gekeken word, door meer voorlichting, uitleg en duidelijk aanwezig te zijn in de samenleving en door op tijd in te springen bij signalen. De mentale gezondheidszorg staat ver van de personen en is een grote drempel om te nemen voordat de persoon hulp gaat vragen. Het is nodig de drempel te verlagen waardoor meer personen hulp gaan vragen, ook wanneer het pas beginnende problematiek is. Een persoon kan hulp vragen bij beginnende stress (preventie) of pas bij chronische stress.

Kunnen vooroordelen verminderen door het gesprek erover aan te gaan, door te praten en te vragen om zo meer duidelijkheid te krijgen wat het voor de persoon betekend waardoor er meer begrip kan komen. Vooroordelen door vrienden zijn vaak de oorzaak van conflicten, deze problemen, kan een persoon er niet bij hebben, zorg dat het goed word uitgesproken en dat u er bent voor de persoon 1 voor allen alle voor

Vooroordelen worden vaak gemaakt door de media, van horen of van iets lezen. vaak hebben deze niks met de persoon te maken die iets verteld over een diagnose of een signaal. De persoon die reageert oordeelt vaak op iets wat hij/zij niet weet. Voor deze persoon is het niet duidelijk wat de persoon er aan heeft gedaan om ervan af te komen of hoeveel leed het nu is. In de media word een beeld gegeven van een psychisch probleem, het beeld dat word gevormd, hoeft niet altijd te kloppen met de werkelijkheid, voor iedere persoon is een diagnose anders en uit zich dit anders, er zijn geen algemene/gemiddelde personen met een diagnose. Hoe personen denken over mentale problematiek komt vaak door het lezen van kranten berichten of het nieuws. Door de ernst ervan is het negatief nieuws wat vaak beter en langer blijft hangen dan positief nieuws. Het negatieve overstemd en hierdoor word een beeld gevormd.

Gevolgen

Naasten reageren vooral op signalen of de diagnose het ziekte beeld. Naasten verstoten een persoon omdat het mentale problematiek heeft. Naasten praten negatief over de persoon, of minderwaardig. Hulpverleners reageren door het te negeren, te verkleinen of er niet op terug te komen. Vooroordelen door het verkleinen van het probleem, door stressje in plaats van tornado. Hulpverleners praten negatiever of spreken vaker oordelen uit die kwetsend zijn. Hulpverleners: schulden en mentale problematiek horen bij elkaar.

Vrienden nemen minder contact op, laten het er meer bij zitten en blijven langer weg. Vrienden verkleinen het probleem, willen er niet naar luisteren of zien het probleem niet. Vrienden hebben vaak te weinig kennis van het probleem of vinden het eng. De mentale gezondheidszorg word vaak vergeleken met artikelen in de krant van personen die verward zijn en van alles roepen of een wapen bij zich heeft. Veelal word er gedacht dat dit gedrag iedereen heeft. De foto’s die bij de artikelen worden geplaatst zijn vaak stigmatiserend en hebben vaak niks met de “gewone” mentale gezondheidszorg te maken en zijn gemaakt in een inrichting. Hierdoor is het beeld door de media geworden dat mentale problematiek zorgt voor veel problemen, waardoor er meer vooroordelen zijn van andere personen.

Vooroordelen maken dat personen anders worden gezien vaak als minder. Hierdoor krijgt een persoon minder zelfvertrouwen en een verlaagd zelfbeeld. Door het hebben van vooroordelen van de mentale problematiek krijgen personen minder kansen in de samenleving. het maakt het moeilijker om werk te vinden en mee te draaien in de samenleving. Een persoon word niet gezien als persoon maar als signalen of een diagnose. Door voordelen heeft een persoon minder mogelijkheden in de samenleving voor een leuk “normaal” leven. De voordelen maken meer kapot dan een mensen leven lief is.

Door taboe kan een persoon zich meer onzeker gaan voelen, meer gaan twijfelen en of het allemaal aan de persoon ligt, een schuldgevoel krijgen. Door het te bespreken kan een persoon gehoord en begrepen worden en is er een aanpak mogelijk. Door taboe is er minder kans op herstel, de onderwerpen worden niet besproken waardoor er geen hulp komt, of de signalen worden verkleind waardoor het lijkt dat de persoon er geen last van heeft, of de signalen worden anders opgevat waardoor er een andere behandeling komt die minder passend is. Vaak word gezegd dat mentale problematiek ligt aan de persoon, de persoon kan er niet mee overweg, heeft de vaardigheden niet, of heeft een laag iq. De personen met mentale problematiek zijn van alle opleidingsniveaus.

Het openlijk kunnen spreken over problematiek zo het voor veel mensen makkelijker maken om te leven met problematiek, het zou zorgen voor meer begrip naar de persoon toe. Open zijn over problematiek, is vaak niet mogelijk omdat er op verschillende gebieden een taboe heerst op het onderwerp zoals bij mentale problematiek of bij financiële problematiek. Op diagnose, mentale problematiek, heerst een groot taboe, hierdoor is het vaak lastig als een persoon een diagnose heeft, om hierover te spreken met andere en om zich hierin te kunnen uiten met begrip en respectvol gedrag. Voor personen met de problematiek is het vaak een hele stap om de problematiek echt bespreekbaar te gaan maken, het is een drempel die de persoon over heen moet gaan.

Vooroordelen maken we meestal onbewust, vaak omdat er te weinig over bekent is of omdat het wel grappig klinkt. Er word vaak weinig stil gestaan bij wat het met een andere persoon doet, hoe dit over komt. n de mentale problematiek zijn er veel vooroordelen over personen die te maken hebben met mentale problematiek. Op het onderwerp heerst een taboe. Het onderwerp mentale problematiek is vaak moeilijk en lastig bespreekbaar en vaak is er zeer weinig begrip voor.

Door vooroordelen op diagnose of mentale problematiek worden veel personen verstoten door de familie, vrienden, kennissen. hierdoor zijn veel personen in de mentale problematiek vaak alleen of eenzaam. Hierdoor komt een persoon vaak in een sociaal isolement. De vooroordelen zorgen dat een persoon minder snel het contact aan gaat met een persoon, het minder snel gaat op zoeken of het in stand houd. Op den duur vereenzaamd een persoon. Door taboe is er vaker ruzie en onbegrip in een relatie waardoor er meer kans is op een breuk.

Vooroordelen van hulpverleners over signalen kunnen ervoor zorgen dat problematiek niet word begrepen, waardoor het minder word opgeschreven (verkleind) en niet word erkent als een groot probleem wat direct moet worden aangepakt. Het probleem word niet gezien als de grote hoe het probleem is, door dat het anders word gezien en begrepen, krijgt de persoon niet de juiste hulp of begeleiding. Vooroordelen zijn een belemmering in gesprekken over mentale problematiek, ze zorgen voor onbegrip, niet gehoord en begrepen worden en verslechteren een contact. Dat kan je toch niet, deze zin word vaak gezegd en geeft een minderwaardigheidscomplex

Door taboe kunnen personen niet open en eerlijk zijn, kunnen personen zich niet uiten en moeten opkroppen, een persoon moet een masker opzetten om oke gevonden te worden. Een persoon kan hierdoor veel minder zich zelf zijn. Taboe op onderwerpen zorgt ervoor dat signalen minder goed worden gezien. Ze worden niet erkent als een probleem of er word niet over gesproken waardoor het probleem niet in beeld is. Het probleem blijft liggen en kan groeien.

Een persoon met mentale problematiek is vaak negatief in beeld, hierdoor word er al snel gedacht dat personen agressief zijn, schreeuwen, geweld plegen. Voor veel van de personen gaat dit niet op en zijn rustig en gedragen zich normaal ondanks alle mentale problematiek. Door de taboe zijn er vaker discussies, ruzies, meningsverschillen, maar is er zeer weinig begrip voor de persoon met de mentale problematiek. De ruzies kunnen zeer hoog oplopen en er kan van alles worden bij gehaald. Hierdoor word het contact steeds slechter.

Personen houden zich vaak vast aan 1 soort denken, het is zo en het blijft zo. Een persoon die een diagnose uitlegt of zegt dit te hebben, krijgt vaak oo dan ben je zo, … zo… en zo of het krijgt allerlei adviezen hoe de persoon het kan veranderen. Door de taboe kan een persoon meer verstoten worden, zaken worden niet begrepen en worden anders opgepakt. De persoon is psychisch wat naasten of vrienden eng vinden. Een persoon kan er al snel alleen voor komen te staan.

Door de taboe kan een persoon verder achteruit gaan, niet durven om hulp te gaan vragen, hierdoor erg lang wachten en pas op het einde hulp durven te vragen omdat het niet anders meer kan. Het kan een persoon erg veel veranderen in gedachten en gevoel. Door taboe kan een persoon zich meer zorgen gaan maken over de gezondheid en het dagelijks leven, hierdoor kan een persoon meer gaan piekeren en maalgedachten krijgen die kunnen zorgen dat een persoon zich moeilijker kan concentreren, minder kan functioneren en slechte slaapt.

Door taboe kan een persoon steeds verder van de samenleving komen te staan. Een persoon kan meer gaan vermijden omdat het niet goed en veilig voelt. Een persoon kan meer wantrouwen krijgen naar personen of de omgeving. De persoon kan meer in een isolement terecht komen en vaker depressief zijn.

De persoon gaat vaak meer vermijden en hierdoor meer vereenzamen, de persoon voelt zich vaak niet gehoord en begrepen. Van het niet spreken over de mentale problematiek kan een persoon lichamelijke klachten oplopen zoals bijvoorbeeld bij stress hartklachten of migraine. Door het niet kunnen bespreken van het probleem of door veel vooroordelen die een persoon hoort krijgt een persoon een minderwaardigheidscomplex.

Door geen gelijke kansen word een persoon met mentale problematiek vaak buiten de samenleving geplaatst waardoor de leefwereld van de persoon steeds kleiner word. De ongelijke kansen geven een verkeer beeld van de persoon die meer word beoordeeld op algemene diagnose dan op de persoon zelf. De persoon kan hierdoor meer weerstand krijgen tegen de samenleving of tegen personen. Ongelijke kansen = ongelijk recht = verkeerde beoordelingen en diagnose

Wanneer een persoon gesloten is, is het moeilijk de persoon te helpen. De persoon verteld erg weinig over zichzelf waardoor het moeilijker is een goed beeld van de persoon te krijgen.

Door taboe kan een persoon zich minder uiten en aangeven over gedachten of gevoel, een persoon kan zich hier meer zorgen over gaan maken waardoor er meer problematiek kan ontstaan. Door het niet mogen uiten van de problematiek kan een persoon zich minderwaardig gaan voelen.

Taboe signalen kunnen uiten in vastzittende gedachten, meer piekeren, meer stress, onrust, angst, vermijden. Meer kans op een depressie of somber/dip, vergrote kans op een trauma. Signalen kunnen het leven van een persoon die ermee te maken heeft meer beperken door signalen die hoger oplopen en vaker triggeren

Door de taboe is het vaak niet mogelijk om te praten, een persoon heeft vaak last van vooroordelen, meningen van iets wat is gehoord of gelezen. De taboe bestaat al jaren lang en kan niet binnen 1 dag veranderen door het meer bespreekbaar te maken en te laten zien hoe het is kunnen er dingen veranderen. Door taboe is er een verdraaid beeld ontstaan over mentale problematiek en het leven hiermee. Omdat personen er eigenlijk zeer weinig van weten word de taboe in stand gehouden en is makkelijker, het is onbekend en eng en gevaarlijk.

Zwijgen komt omdat andere het probleem niet willen of kunnen horen, niet het inzicht hebben, niks weten van de diagnose, door de vele vooroordelen. Mentale problematiek bij een alleenstaand persoon zonder naasten is het erg lastig de problematiek bespreekbaar te maken met andere en de juiste hulp te krijgen. Het zwijgen over mentale problematiek zorg voor meer problematiek op zowel lichamelijke als geestelijk gebied.

De personen worden vaak beledigd of krijgt zeer nare opmerkingen die kwetsend overkomen. Door het gedrag en de vooroordelen kan een persoon moeilijker zichzelf zijn en meedraaien in de samenleving. De persoon word hierdoor meer beperkt in het leven en heeft minder kansen.

Door geen gelijke kansen word een persoon met mentale problematiek vaak buiten de samenleving geplaatst waardoor de leefwereld van de persoon steeds kleiner word. De ongelijke kansen geven een verkeer beeld van de persoon die meer word beoordeeld op algemene diagnose dan op de persoon zelf. De persoon kan hierdoor meer weerstand krijgen tegen de samenleving of tegen personen. Ongelijke kansen = ongelijk recht = verkeerde beoordelingen en diagnose

Een persoon kan een schuldgevoel ontwikkelen door bijvoorbeeld trauma, het is mijn schuld dat het zo is gelopen, dit gevoel word vaak vergroot wanneer een persoon er niet over praat. Door het schuldgevoel krijgt een persoon een verdraaid zelfbeeld, en minder inzicht in het eigen kunnen en presteren.Door mentale problematiek is het vaak minder mogelijk om te solliciteren en een baan te krijgen. Door de wachtlijsten is het vaak erg lastig de juiste en geschikte hulp te krijgen. Door de bezuinigingen is veel hulp weg en zijn er vele te korten.

Taboe zorgt voor nare problematiek als een verminderd zelfbeeld of door beledigen en kwetsend gedrag van andere niet meer meer tellen in de samenleving er buiten gezet worden. Dit zorgt voor meer mentale problematiek. Hoe vaker een persoon te maken krijgt met de taboe en alles daarom om heen hoe meer beschadigd een persoon kan raken en een persoon er een trauma van kan oplopen. Van taboe kan veel schade worden opgelopen door een persoon, de schade is blijvend en vaak bepalend voor de rest van het leven.

Plan

Hoe normaal is het om mentale problematiek te bespreken? Het zou heel normaal moeten zijn om de problematiek, die iedereen kan krijgen, bespreekbaar te maken en dat een persoon zich gehoord voelt in de problematiek. Dat er gepaste en geschikte hulp komt om samen met de naasten het probleem aan te pakken en op te lossen. Praten over mentale problematiek is vaak een eerste stap naar een oplossing of mogelijkheden van een herstel.

Een ander kan het minder goed begrijpen dat een persoon open is, het is vervelend om te horen en de ander weet er niet mee om te gaan. De ander weet niet te reageren of vind het aanstellerij. Het kan iedereen overkomen en er zijn geen uitzonderingen. Door open te zijn kan een persoon tegen weerstand van andere aanlopen die de openheid minder goed begrijpen of die het anders oppakken. De openheid van de persoon word dan verkeerd beantwoord. Hierdoor kan een persoon meer gesloten worden. Het is belangrijk om echt te luisteren om het te willen begrijpen hoe het met de persoon gaat.

Door open te zijn maakt u geen taboe van onderwerpen en bent u eerlijk over signalen, het gevoel, de emoties en wat hiermee gebeurt en wat dit met u doet. Door taboe te bespreken kan de taboe beetje bij beetje afnemen, wanneer personen gesloten blijven komt er niet meer begrip en blijft het een taboe. Het open zijn over de problematiek kan voor een persoon erg moeilijk zijn, het er over praten met een behandelaar is vaak al voldoende en eng genoeg. Een persoon schaamt zich vaak dat er problematiek is, waardoor het meer bij zichzelf houd. Het is al een hele stap om het onderwerp bespreekbaar te maken. Openheid zorgt ervoor dat onderwerpen die in de samenleving moeilijk of niet bespreekbaar zijn, weer besproken kunnen worden. Het hebben van problematiek is lastig, maar de samenleving maakt het met taboe nog veel zwaarder.

Het open zijn over een diagnose zorgt dat andere het beter gaan begrijpen en kan zorgen voor meer begrip voor personen met een diagnose. Open zijn over een diagnose zorgt dat er minder vooroordelen zijn, het verhaal van die persoon is duidelijk hoe het komt en wat voor gevolgen dit heeft voor het dagelijks leven van een persoon. Het open zijn over een diagnose kan een diagnose bespreekbaar maken, de mentale problematiek die het oplevert kan iedereen mee te maken krijgen. In Nederland kent iedereen iemand met mentale problematiek maar de problematiek zelf is niet bespreekbaar of zeer moeilijk.

De taboe komt door een angst beeld dat personen hebben van mentale problematiek. Het is eng of heel gevaarlijk en met die personen kan je beter maar geen contact zoeken. In de mentale gezondheidszorg, op website en in de media word aangeven om het juist bespreekbaar te maken. Doordat onderwerpen niet bespreekbaar zijn en er een grote taboe is op de onderwerpen kan een persoon niet anders dan erover zwijgen of het aankaarten bij hulpverleners in de hoop dat deze het oppakken en de persoon helpen. Hierdoor is een persoon met mentale problematiek niet gelijk aan de rest van de samenleving.

Door de taboe zijn personen met mentale problematiek in hokjes gezet, elke diagnose is een hokje en iedereen krijgt dezelfde behandeling en heeft dezelfde signalen. Wegkijken of doen dat mentale problematiek niet bestaat of onzin is en het allemaal wel meevalt. De persoon heeft weinig tot geen mogelijkheden om echt hulp te vragen waardoor een persoon er voor het grootste deel alleen voorstaat. Een persoon blijft niet vragen of uitleggen als het negatieve reacties terug krijgt.

Open zijn of worden kan een hele stap zijn voor een persoon om deze te nemen. Het kan jaren duren voor een persoon er over gaat praten of het durft te uiten. Het is aan de naasten hoe deze reageren op de openheid van de diagnose. Vele vind het naar eng of worden bang en verstoten een persoon, er is geen begrip voor mentale problematiek. Wanneer een persoon word verstoten geeft dit extra schade aan de gezondheid.

Niet iedereen met dezelfde diagnose heeft last van dezelfde signalen. Persoon verschilt dit. Oordeel niet voor het geheel duidelijk is, weet wat de achtergrond is, vraag verder door, vaak is het dan anders als u dacht. Vooroordelen kunnen alleen stoppen wanneer de problematiek bespreekbaar is net zo gewoon is als het halen van een brood bij de bakker.

Mentale problematiek is belangrijk om regelmatig bespreekbaar te maken, sta ervoor open om de persoon te helpen en niet weg te kijken. Leer de persoon kennen, met de diagnose. De diagnose is bijzaak het is een label die de persoon heeft gekregen maar zegt niks hoe de persoon is. Personen in de mentale problematiek zijn gewone personen die iets meer hulp nodig hebben, hierdoor zijn ze niet eng of gek, ze hebben vaak meer moeite met het verwerken van gedachten of meer stress. Lees over mentale problematiek van begin als het nog lichte problematiek is tot het ergste de lange termijn gevolgen, dit geeft een duidelijker beeld van een diagnose of een probleem.

Let enige tijd op hoe vaak u een vooroordeel heeft en maakt. Het is vaker dan u denkt, dit hoeft niet alleen te gaan over mentale problematiek, maar het zijn vooroordelen die u daar al kunt aanpakken door meer inzicht te krijgen, erover te praten of dingen op te zoeken. Geef de ander aan dat het niet gewenst is wat er is geuit, geef uitleg waardoor dit is en hoe dit overkomt, de persoon kan het anders zien of anders beleven. Door een uitleg van een diagnose komt er meer begrip. lees verhalen op lotgenootgroepen of vraag advies hoe zij hier meer omgaan.

Mentale problematiek heeft vaak niks te maken met het onvermogen van een persoon. Een persoon heeft een ziekte, een aandoening of stoornis. Dit betekend vaak dat een persoon moet leren omgaan met de signalen die het met zich meebrengt en een persoon kan hier vaak minder goed functioneren. Vaak is het een onvermogen van de persoon die reageert om te vragen hoe het is voor de persoon om met de diagnose te moeten leven en wat dit betekend voor de persoon.

Hulpverleners hebben vaak vooroordelen over gedrag, uitingen, diagnose. De persoon word gezien als algemeen door te reageren op de diagnose PTSS -> traumabehandeling, niet kijkend naar de rest van de signalen. PTSS gedraagt zich zo, anders is het een andere diagnose. Hulpverleners met vooroordelen kunnen een persoon niet juist helpen omdat signalen niet juist worden opgepakt. De persoon krijgt niet de juiste hulp en gaat hierdoor niet vooruit. het contact met de hulpverlener word meer averechts de persoon denk a de hulpverlener b. Je moet niet achter je trauma schuilen

Door mentale problematiek bespreekbaar te maken, door erover te schrijven, bloggen of praten kan veel problematiek beter in beeld worden gebracht, hierdoor kan er een ander beeld komen van mentale problematiek en kan het meer bespreekbaar worden. Schrijf over uw ervaringen die u mee maakt met het dagelijks leven met een diagnose of met mentale problematiek. Hierdoor kunt u problematiek die u al heeft ervaren, ervaringsdeskundige door geven aan personen die starten met de mentale gezondheid, lotgenoten. Zo kunnen ze al een stapje hoger instappen.

Het praten over mentale problematiek is belangrijk voor het verwerken, het kunnen los laten en het kunnen zetten van nieuwe tappen op weg naar herstel. Probeer zoveel mogelijk de negatieve reactie aan de kant te zetten en los te laten door te gaan sporten, of het van u af te schrijven. Het is heel goed dat u ziet dat u hulp nodig heeft en het aangaat en het wil verbeteren.

Vanuit de overheid en de instantie is het belangrijk om aandacht te besteden aan taboe en taboe als onderwerp bespreekbaar te maken. Het is vreemd dat er taboe is op onderwerpen die zeer belangrijk zijn voor het dagelijks leven. Door meer open te zijn over de taboe op onderwerpen kan er meer worden besproken.

Wanneer u mentale problematiek heeft is het belangrijk te kijken wie u wat wilt gaan vertellen. Het vertellen over mentale problematiek net als de melk of het brood is niet mogelijk. Het is belangrijk om te kijken naar personen die u vertrouwd en hier een keuze in te maken, 1 of 2 personen bij wie u terecht komt is beter dan een grote groep die af en toe iets zo kunnen doen, of liever het gesprek niet aan gaan.

Naasten

Naasten hebben vaak minder begrip wanneer een persoon “weer” met hetzelfde verhaal komt. Door gesloten te zijn kan een persoon zich zeer moeilijk uiten, waardoor emoties, gevoel en gedachten erg samen kunnen opspelen in bijvoorbeeld meer buien. Gesloten kan zijn uit angst (wat zou een ander denken), schaamte ( ik heb mentale problematiek).

Positiviteit werkt overal heel erg goed voor en niemand word er slechter van. Ondanks dat het moeilijk en zwaar gaat kijk naar de momenten waar het wel goed gaat en hoe u meer van deze momenten weer kunt krijgen. Hoe negatiever een naasten praat over de persoon, hoe meer negatieve gedachten een persoon krijgt hoe meer mentale problematiek. Kan een persoon bij u terecht als er problematiek speelt? Voor welke problematiek wel en welke niet? Waar ligt dit aan en wat is de oorzaak?

Vaak worden er vervelende opmerkingen gemaakt van naasten naar de persoon wanneer er een diagnose word gesteld over de diagnose of over signalen. Vaak zijn deze opmerkingen om de persoon de grond in te stampen of minderwaardig te laten voelen. Opmerkingen van naasten komen vaak het hardst aan en hebben vaak negatieve gevolgen. Maak naar een opmerking of een reactie de reactie bespreekbaar en vermijd hierover het contact, spreek het uit en ga weer verder. Door een diagnose veranderd een persoon niet, een dag voor het stellen van de diagnose was er niks aan de hand in het contact. De persoon is niet minder familie door een diagnose.

Welke opmerkingen maak ik? Zouden de beledigend kunnen overkomen? Hoe voelt de persoon zich naar de opmerking?Taboe doorbreken begint bij het erkennen en accepteren dat er een mentaal probleem is bij de persoon. Door er een open en eerlijk gesprek over te houden en niks achter te houden kan er samen worden gezocht naar een oplossing. Door de problematiek samen aan te pakken blijft de band met de persoon vaak goed, voelt de persoon zich gesteund en geholpen.

Hoeveel taboe hangt er op het onderwerp? Wat vind u dat wel besproken kan worden en waar ligt de grens? En waarom? Heeft dit met het verleden te maken of met iets dat u heeft gelezen?Personen met mentale problematiek hebben naasten in voor en tegenspoed. Samen overwint u mentale problematiek, alleen niet.

Door open en eerlijk te zijn naar elkaar kunnen er meer mogelijkheden komen om het aan te pakken en oplossingen te bedenken. Geeft duidelijk de grenzen aan tot hoe ver u kunt helpen en wat u kunt doen voor de persoon. Het is fijn dat u helpt maar laat het niet ten koste gaan van uw eigen gezondheid. Hoe meer duidelijkheid er is hoe meer rustig het is voor de persoon. Openheid en eerlijkheid zijn zeer belangrijk bij het oplossen van de problematiek en de samenwerking met instanties en de persoon.

Wat kunt u doen voor de persoon en hoe kunt u de persoon bijstaan? Wat zijn uw mogelijkheden? Hoe vaak in de week kunt u komen? Wat zijn alternatieve? Door het onderwerp te verzwijgen zijn er geen mogelijkheden tot een gesprek en loopt een contact snel stuk. Een persoon voelt steeds meer afstand waardoor het uiteindelijk stukloopt. Door een persoon te verstoten en er niet voor de persoon daar te zijn kan een persoon gaan vereenzamen en in een isolement komen en krijgt meer mentale problematiek. Een persoon bij staan levert minder schade op voor beide, dan een persoon het laten uitzoeken voor beide.

Vooroordelen of negatief praten over signalen of deze verkleinen kunnen zorgen voor meer afstand. Waarom is er meer weerstand? Wat is de oorzaak hiervan? Wat kunt u doen meer open te zijn? Hoe kunt u het contact weer verbeteren? Van uit een mentale gezondheidszorg kan een familie ondersteuner u helpen in het contact te onderhouden en hoe u het beste met de problematiek overweg kan gaan. Welke hulp en ondersteuning heb ik nodig? Red ik het zowel?