Wat is het

Een persoon kan jaren in de hulpverlening zijn zonder dat het stappen kan maken, dit kan liggen aan de persoon of aan de hulp die geboden word. Door de jaren lange bezuinigingen word er vaak maar zeer minimale hulp geboden waardoor een persoon steeds minder kansen heeft bij grote problematiek om te herstellen.

Een persoon kan vaak van het kastje naar de muur zijn gestuurd, veel wisselt hebben gehad met allemaal een eigen mening over de problematiek en hierdoor vele diagnose hebben gekregen, wat het alleen maar lastiger maakt de juiste hulp te krijgen. Een persoon is jaren in hulp maar heeft niet de hulp gehad die nodig is dit zorgt ervoor dat een persoon verder achteruit gaat en als is uitbehandeld voor het is begonnen met een behandeling.

Uitbehandeld in de mentale gezondheidszorg betekend dat een persoon verder geen therapie meer gaat krijgen voor de problematiek die de persoon ervaart. De persoon is te complex of te moeilijk waardoor de therapie word gestopt. De persoon met complexe mentale problematiek komt zonder hulp te zitten, hierdoor kan een persoon meer problematiek krijgen zowel mentaal als op andere gebieden.

Herkennen

Met PTSS komt het vaak voor dat een persoon een andere diagnose krijgt. Hierdoor worden de trauma’s niet erkent waardoor deze steeds meer het dagelijks leven gaan overnemen en zeer veel invloed hebben op het functioneren van een persoon in het dagelijks leven, door het niet behandelen kan een persoon zeer beperkt raken.

Het niet hebben van passende hulp is frustrerend voor de persoon, de persoon weet wat het nodig heeft en geeft dit duidelijk aan, de persoon moet het regelmatig herhalen omdat het niet word op gepakt. het blijven aangeven en blijven vragen om de juiste hulp is een extra zware taak die erbij komt waardoor personen meer hoge signalen ervaren en zich steeds meer zorgen maken over de gezondheid.

Door hulpverlening word vaak aangegeven dat een persoon complex is, hierdoor krijgt een persoon vaak geen behandeling, het is te veel te lastig, te zwaar waardoor het meer pappen en nat houden is en een dag doorkomen. De persoon gaat steeds meer de woorden van een hulpverlener geloven waardoor het niet meer de kansen ziet die er nog zijn.

Doordat er geen hulp word opgestart gaat een persoon steeds minder e mogelijkheden en kansen zie, hierdoor gaat een persoon steeds meer achteruit terwijl het wel hulpverlening heeft. Een persoon gelooft in de woorden van een hulpverlener die een opleiding heeft gehad om te zorgen dat herstel mogelijk is, als deze aangeven dat een persoon te lastig of complex is, gelooft een persoon dit waardoor een persoon in stilstand komt te staan.

In de mentale gezondheidszorg word vaak aangegeven dat een persoon geholpen word. Vaak is dit niet het geval en vallen veel dingen niet op bij hulpverleners. Hierdoor blijft de problematiek liggen en word niet aangepakt. Vaak worden er veel verkeerde diagnose gesteld waardoor een persoon niet word geholpen met het probleem waar de persoon last van heeft. De persoon krijgt hulp maar niet gericht op de problematiek.

Het probleem kan ontstaan wanneer een persoon veel wisselende hulpverleners heeft gehad, vele blijven 1 jaar en veranderen dan van baan. Hierdoor heeft een persoon geen kansen om een goed contact te hebben, voor het echt goed is en is gestart mer hulp is de persoon al weer weg. De persoon moet steeds het verhaal van de problematiek opnieuw uitleggen waardoor er elke keer maanden voorbij gaan voor er weer word gestart met een therapie.

Behandeling

Hulpverleners durven vaak niet aan te geven dat er een probleem is in de manier van hulp en het aanbod. Wanneer iets niet goed gaat word hier vaak niet over gesproken, hierdoor kan er wel veel geprobeerd zijn maar zonder effect omdat de hulpverlener en persoon geen klik hadden. Een persoon met meerdere diagnose word al snel gezien als complex, lastig veel zwaar, hierdoor heeft een persoon al veel minder kansen op een herstel.

Vaak geeft complex aan dat een persoon niet meer word behandeld en de behandeling steeds word uitgesteld. Een persoon heeft vaak al enkele jaren achter de rug, hierdoor zijn alle signalen chronisch, de signalen kunnen veel druk geven waardoor een persoon ook lichamelijke klachten heeft. De persoon ervaart alleen meer problematiek en word meer beperkt in het dagelijks leven.

Een persoon kan uitbehandeld zijn, dit is een mening van de hulpverlener, een andere hulpverlener kan dit heel anders zien en ervaren en nog kansen of mogelijkheden zien. De ene hulpverlener geeft het sneller op dan de andere, hierdoor heeft niet elke persoon het zelfde recht of zelfde hulp. De persoon gaat ervan uit dat wat de hulpverlener zegt dat klopt, dus wanneer er word gezegd dat een persoon is uitbehandeld dan is dit ook zo.

Een persoon kan al die tijd de verkeerde diagnose hebben gehad en verkeerde behandeling en dat het daarom niet aansloeg. Het kan zijn door een mening van de hulpverlener, wat een hulpverlener zegt is geen feit het is een mening van de 1 ne persoon. Een persoon krijgt alleen hulp in geval van nood, de persoon kan dan de crisisdienst bellen en vragen om hulp. Vaak is de rest van de hulp uit het door komen van een dag, het zien dat het gaat op een dag, vinger aan de pols, niet de actieve hulp van herstellen.

Een persoon kan uitbehandeld zijn in medicatie, dit word veel voorgeschreven in allerlei combinaties. De persoon heeft alle soorten al gehad maar het heeft geen effect. Therapie is vaak veel minder voor geschreven en de persoon heeft weinig geleerd. Een behandeling is medicatie geen therapie. Een persoon kan uitbehandeld zijn. En nu? Wat gaat er nu gebeuren? En mijn leven dan? De problemen? Hoe moet ik nu verder? Wat moet ik nu met al die problemen zonder therapie of gerichte hulp? Uitbehandeld kan veel vragen oproepen bij de persoon hierdoor kan een persoon meer en meer gaan piekeren en maalgedachten krijgen wat het veel erger maakt. Het geeft niet aan hoe nu verder, de toekomst, de manier van verder, het stopt.

gevolgen

Het klinkt raar dat een persoon geen passende hulp heeft gehad in de zorg terwijl het er al jaren is. Dit heeft vaak verschillende redenen dat het niet word opgestart. Wanneer de zorg een andere diagnose stelt word het vaak te onduidelijk waardoor een persoon niet de juiste hulp krijgt. Een persoon heeft signalen die bij meer diagnose kunnen passen waardoor er geen volledig beeld van is. In de mentale gezondheidszorg komt het zeer regelmatig voor. Bijvoorbeeld het signaal zware stress kan horen bij een PTSS, burn-out, overspannen, depressie. De signalen van een PTSS als herbelevingen worden vaker gezien als wanen waardoor het niet meer past bij PTSS maar een bij een Psychose.

De woorden van een hulpverlener hebben zeer veel invloed op een persoon, een persoon kan het negeren, maar ergens op een dag houd het een persoon wel bezig. De persoon gelooft in de hulpverleners dat een persoon complex is en niet te behandelen waardoor het zich steeds meer zo gaat gedragen. Het gedrag emotie en gevoel van de persoon veranderd door de woorden van een hulpverlener, zowel positief als negatief.

Voor een persoon komt het over als het negeren en ontkennen van de problematiek, het geeft veel meer problematiek wanneer een persoon geen juiste hulp heeft gehad. De persoon heeft nog steeds de problematiek en moet naar jaren in hulpverlening opzoek naar een andere hulpverlener om als nog het traject weer te starten en een poging te wagen tot herstellen. De jaren die voorbij zijn gegaan zonder juiste hulp verergeren de problematiek waardoor er veel meer hulp nodig is.

Bij het behandelen van PTSS word verwacht dat een persoon stabiel is voor het gaat beginnen met de EMDR. De persoon word niet stabiel zolang het last heeft van de trauma gedachten of herbelevingen. Voor een persoon blijft de PTSS onbehandeld en moet zelf een weg vinden in het leren omgaan met de PTSS, omdat er verder geen hulp word geboden, tot de persoon voldoende stabiel is volgens de hulpverleners, wat zeer zelden voorkomt.

Een persoon kan jaren in de hulpverlening zitten maar geen stappen hebben kunnen zetten voor het herstellen van de problematiek omdat het anders word gezien. De persoon krijgt niet de hulp die nodig is of een persoon moet eerst stabiel zijn. Hierdoor kan een persoon al uitbehandeld zijn voor het ooit is gestart met een behandeling.

Hulpverleners geven aan wij begrijpen het niet, hierdoor kan er geen passende hulp worden gestart. De hulpverleners geven aan dat een persoon niet geholpen kan worden omdat de hulpverleners niet weten wat ze moeten doen. Voor een persoon maakt dit het leven zeer onzeker, het maakt het vertrouwen kapot en een persoon zal minder snel nieuwe hulp vragen. De persoon kan hierdoor minder contacten hebben omdat de hulpverleners zich op deze manier uiten. Een persoon kan de situatie als traumatisch ervaren.

Voor een persoon voelt de hulp nutteloos, het helpt de persoon niet, de persoon gaat vaak achteruit. Het geeft het gevoel of een persoon niks kan wat vaak door hulpverleners word aangegeven als het niet willen van de hulp of het weigeren. De persoon weet dat het hulp nodig heeft en vraagt hier om maar krijgt het niet, dit kan onzeker maken, het zelfvertrouwen neemt hierdoor snel af.

Ik kan niks, ik ben niet goed genoeg, zie je nu wel ze hebben gelijk ik ben ook niks. De gedachten van een persoon kunnen steeds meer negatief gaan kleren hoe vaker een persoon hoort dat het complex is, niet te begrijpen is, er geen hulp word opgestart. De kans is zeer groot dat een persoon zeer negatieve gedachten krijgt en hierdoor het overzicht verliest mer wat de persoon wel kan.

Een persoon is zeer afhankelijk van een hulpverlener en de kansen die geboden worden, veel hulpverleners hebben een 9-5 mentaliteit, wat weinig met zorg verlenen te maken heeft. Wanneer een persoon een hulpverlener treft die het altijd beter weet kunnen er geen veranderingen komen, een hulpverlener die doordramt over hulp die ongepast is, kan meer en meer gaan tegenwerken.

Wanneer er vaak word gezegd dat een persoon iets niet kan zal een persoon naar enige tijd dit gaan geloven dat het ook niks kan en zich minderwaardig gaan voelen. De persoon krijgt een verdraaid zelfbeeld van alles wat volgende de hulpverlener niet kan niet mogelijk is of waar niet aangewerkt gaat worden. Het ligt in veel gevallen niet aan de persoon maar aan het woordgebruik en actie van de hulpverlener die vaak denken dat ze alles weten.

Voor een persoon is het erg naar te ervaren dat het te complex is en niet verder word geholpen en niet de juiste hulp krijgt. Een persoon kan het blijven aangeven maar de hulpverleners geven hier vaak geen gehoor aan, hierdoor is het plan dat een hulpverlener heeft gemaakt belangrijker uit te voeren dan hoe de persoon zich voelt.

Wanneer een persoon vraagt om hulp bij de stress en er word gereageerd met ach die stress, word er gedaan of de stress onbelangrijk is . Hierdoor komt er geen hulp voor de stress. De stress staat niet stil en loopt alleen maar vaker hoger op en word steeds meer dagelijks aanwezig. Een persoon kan het blijven aangeven maar krijgt geen hulp, terwijl de persoon inmiddels chronische stress heeft die voorkomen had kunnen worden met de juiste hulp.

Een persoon in de hulpverlening met grote problematiek word zeer zelden geholpen. Het is vaak te lastig of te moeilijk waardoor een hulpverlener er zeer weinig tijd in steekt. Hierdoor kan een persoon niet meer doen dan het wachten tot het anders word want alleen met therapie kan een persoon verbeteren. Het niet starten van hulp kan grote gevolgen hebben voor de persoon, hierdoor veranderd de persoon in gedachten gevoel en emoties en kan nog moeilijker stappen zetten.

Een persoon kan uitbehandeld zijn en hierdoor worden opgegeven door de hulpverleners. Deze zetten niet meer in op het herstellen en verbeteren van de klachten met het gevolg dat de persoon in een sneltrein achteruit gaat of op een niveau blijft hangen met veel pillen. Er veel meer kans op een crisis en het overzicht verliezen. Voor een persoon geeft het uitspreken van uitbehandeld een zeer naar gevoel, het geeft veel onzekerheid en onduidelijkheid. De persoon weet niet waar de persoon aan toe is en kan er verder niks mee. De persoon kan het overzicht kwijt raken door dat de persoon het overzicht verliest in dingen die nog wel kunnen en mogelijk zijn. De nadruk ligt op wat niet kan.

Een persoon kan uitbehandeld zijn waardoor een persoon er alleen voorstaat, een persoon kan hierdoor minder vertrouwen hebben in hulpverleners omdat die verder niet meer helpen, een persoon heeft vaak al weinig contacten waardoor een persoon eenzaam kan worden en meer kan gaan vermijden. Een persoon kan meer weerstand krijgen tegen hulpverleners. Een persoon kan uitbehandeld zijn en hierdoor een schuldgevoel krijgen dat het aan de persoon ligt dat het niet vooruit is gekomen, dat de persoon zich niet genoeg heeft in gezet, hierdoor krijgt de persoon andere problematiek erbij wat het veel erger kan maken. Vaak heeft het niks met de persoon te maken maar met de hulp die is ingezet of hoe er tegen de persoon is gedaan, gehoor gegeven aan de problematiek.

Er is al de jaren therapie hoop op een herstel, als het word gezegd is het een extra zware domper voor de persoon. De persoon heeft zich volledig ingezet en alles gedaan wat moest. Het kan zorgen dat een persoon snel achteruit gaat. Dit heb ik allemaal al gedaan, en nu uitbehandeld, wat heeft het nog voor zin? Een persoon die uitbehandeld is en dit net te horen heeft gekregen kan hiervan in paniek raken wat nu? de persoon kan zich meer zorgen gaan maken, slechter slapen, het meer opgeven, de moed laten zakken, geen uitweg meer kunnen vinden of toekomst kunnen zien, alles kan als een kaarten huis in storten en zo voelen. Een persoon kan uitbehandeld zijn door veel te veel diagnose stelling. In de mentale gezondheidszorg krijgt een persoon te maken met veel wissels van hulpverleners met allemaal een andere mening, hierdoor krijgt een persoon vaak meerdere diagnose, hierdoor word een persoon als complex gezien, omdat het veel diagnose heeft en het overzicht kwijt is wat de persoon echt heeft.

Plan

wat is de hulp die u nodig heeft? Wat zijn dingen waar u last van heeft? Wat zijn mogelijkheden om de hulp ergens anders te gaan zoeken? Wat zijn nog dingen die u kunt gaan doen? Het is belangrijk een duidelijk beeld te hebben van alles wat nog wel kan en welke mogelijkheden er nog zijn. Er zijn vele wachtlijsten wat het direct veranderen kan vermoeilijken. Het is belangrijk om een nieuwe tap te maken en als nog te gaan werken aan een herstel.

Wat zou u passende hulp vinden? Wat zijn dingen die direct nodig zijn? Waar is deze hulp te vinden? Wat is er voor nodig deze hulp te krijgen? Zijn er mogelijkheden voor voorrang te krijgen op de wachtlijst? Het is belangrijk een duidelijk beeld te krijgen van welke hulp u zou willen en hoe deze gestart kan worden. Wat voor u passend is en u wilt proberen, hierdoor kunt u een nieuwe start maken en gemotiveerd verder gaan.

Het is belangrijk het probleem dat u nog niet de juiste hulp heb gehad kenbaar te maken door het indienen van een klacht en de problematiek bespreekbaar te maken. het niet geven van gepaste hulp heeft de gezondheid verder achteruit laten gaan, hierdoor is het belangrijk het voor de geschillencommissie te laten komen of rechtbank. De hulpverleners moeten worden aangesproken worden op het gedrag wat niet gepast is.

het is belangrijk een grens te hebben in wat u direct van een hulpverlener aan neemt en wat niet. Door het in het midden te laten en van u af te zetten kan een persoon meer het overzicht houden over de werkelijkheid en blijven zien wat het wel en niet kan. Hoe het echt gaat met een persoon en welke kansen en mogelijkheden er nog zijn. Het is belangrijk positief te blijven kijken naar kansen en deze aan te gaan.

Een persoon is altijd te helpen, het heeft niet voor iedereen hetzelfde resultaat, het heeft veel te maken met hoe langer er word gewacht en wat er allemaal is voorgevallen. Het is duidelijk dat er geen klik is tussen de hulpverlener en u, het is belangrijk om opzoek te gaan naar een hulpverlener die echt zorgt geeft en u kan leren beter met de problematiek om te gaan om weer meer vertrouwen te krijgen in de toekomst.

Blijf geloven in uw eigen kunnen en alles wat goed gaat, maak altijd een afwezig of een hulpverlener gelijk heeft of niet. Geef het duidelijk aan en maak de punten bespreekbaar. Het eigen kunnen kan u verder helpen met het opstarten van nieuwe hulp of het anders aan te gaan pakken door bijvoorbeeld het gaan volgen van een opleiding en zo meer grip te krijgen op het dagelijks leven.

Wanneer de gedachten lang blijven hangen kan het zijn dat een persoon het als traumatisch ervaart. De hulpverlening geeft een persoon een negatief gevoel waardoor een persoon niet verder komt in het herstel en al uitbehandeld is voor het is begonnen met hulp. Het is belangrijk het trauma bespreekbaar te maken en te laten behandelen om meer vertrouwen te krijgen in goede hulpverleners die u ook willen helpen. Het niet verwerken van het trauma zorgt voor meer weerstand tegen hulpverlening.

Een persoon kan uitbehandeld zijn maar er is altijd een kans om verder te kijken naar andere mogelijkheden, dingen die niet standaard zijn. Een andere therapie voor een andere diagnose kan helpen voor de persoon. Het is belangrijk voor de persoon dat de hulp niet weg valt en dat er vaste personen blijven.

Is een persoon wel echt uitbehandeld en zijn er echt geen mogelijkheden meer? Aan wat ligt het dat de persoon is uitbehandeld? De oorzaak is zeer belangrijk voor het opzetten van andere hulp of voor het verwerken van uitbehandeld te zijn. Het kan voor een persoon zeer zwaar aankomen. Bij het verwerken is het belangrijk begrip te hebben voor de situatie van de persoon en om in gesprek te blijven. De persoon ervaart het als zeer naar.

Wat vind u er zelf van dat u bent uit behandeld? Klopt het ook echt? Heeft u het opgezocht, verder gekeken? Wat zijn dingen waar u nog aan wilt werken? Wat zijn dingen die nog moeten verbeteren en wat zijn hiervoor de mogelijkheden? Bekijk de punten en maak een oordeel, het is belangrijk achter uw punt te blijven staan om verder te komen. Maak een nieuw plan en kijk wat u kunt doen om de signalen te verminderen en verbeteren door bijvoorbeeld sporten, yoga of door technieken aan te leren. Kijk naar alternatieve geneeswijze vaak kan het helpen bij verlichten of een massage.

Maak een plan voor de toekomst, wat wilt u nu gaan doen en wat wilt u nog gaan bereiken? Wat zou u volgend jaar bereikt willen hebben? Wat moet u nu doen om daar te komen? Het is belangrijk te blijven kijken naar de toekomst en hieraan te blijven werken met de mogelijkheden die u heeft. Dit zijn er vaak meer als u denk.

Een persoon kan uitbehandeld zijn maar heeft altijd nog een leven, het is belangrijk het te accepteren om verder te kunnen met het leven, om stappen te maken met dingen die u leuk vind te doen en waar u zichzelf mee bezig kunt houden, het maken van doelen om dingen te verbeteren. Houd de positieve dingen bij in een positief dagboek voor een moeilijke tijd.

Een persoon kan uitbehandeld zijn hierdoor moet een persoon leren de signalen in een balans te houden en dat dit de nieuwe persoon is. De signalen moeten zo laag mogelijk zijn op een dag om een dag door te komen, hiervoor heeft een persoon een signaleringsplan nodig met de fase wind storm tornado en orkaan. het is belangrijk te kijken naar de vorige momenten en te leren, te kijken naar manieren van afleiding zoeken.

Een persoon kan uitbehandeld zijn maar het is belangrijk een dagstructuur te hebben en opzoek te gaan naar een dagactiviteit die nog wel lukt, het overdag bezig zijn en onder de mensen zijn is belangrijk. De dagstructuur zorgt voor een hou vast in het dagelijks leven.