Voor wie therapie iets chics heeft

Wat is het

In de geestelijke gezondheidszorg is therapie vaak moeilijk om te krijgen, hoe groter de problematiek hoe vaker het niet word gegeven. Een behandeling bestaat vaak dan alleen uit medicatie, waardoor een persoon weinig leert. Het volgen van EMDR is niet zo maar een therapie, het heeft een zeer naar effect op de dag en week en het maakt veel los bij een persoon.

Wanneer iemand in de geestelijke gezondheidszorg complex is is er vaak geen therapie. Therapie word steeds vaker een uitzondering aangezien er steeds meer mensen hulp vragen en er minder hulpverleners zijn die de therapie kunnen en mogen geven. Chic klinkt of een diagnose niet zoveel voorstelt en een persoon er met een therapie zo weer van af is, vaak is een persoon al lange tijd in therapie voor er een lichte verbetering optreed.

herkennen

Het hebben van mentale problematiek en hier therapie voor krijgen is een nare gebeurtenis voor een persoon. Het hebben van mentale problematiek is niet een kwestie van de knop omzetten. In de samenleving word er anders gereageerd op een persoon wanneer het bekend is dat er een diagnose is, de persoon krijgt naast de therapie te maken met vooroordelen, wat zorgt voor veel nare situaties.

Chic heeft niks te maken met mentale problematiek, het is geen luxe om hulp te vragen bij mentale problematiek, of het is niet een mooi aangekleed gebouw of ruimte waar de therapie word gegeven. Het komt over of het een luxe is om therapie te krijgen, in sommige gevallen is dit zo, bij CPTSS of MCPTSS, is er zeer zelden hulp om het te laten behandelen en personen worden al snel complex bevonden.

Met een CPTSS kan een persoon leven als het therapie heeft gevolgd voor het verwerken van het trauma, heeft leren omgaan met de signalen en gedachten en hier een balans in kan houden. Vaak is er te weinig aandacht voor de signalen en gedachten die er zijn en moet een persoon het zelf leren. Voor PTSS is er een trauma therapeut iemand met veel verstand van trauma’s. Dit helpt in het contact met de hulpverlener aangezien die de persoon beter begrijpt. Maar in veel gevallen is er geen specialisme op het gebied van de diagnose zoals een depressie therapeut of burn-out therapeut.

De behandeling van een diagnose is vaak algemeen en weinig afgestemd op de persoon, het behandelen van een depressie, is een vaste manier met gesprekken met een psycholoog en medicatie. Doordat een algemene behandeling is, leert de persoon niet met de eigen depressie om te gaan, het is niet geheel op de persoon het ervaart, waar de persoon last van heeft. De depressie staat centraal maar minder de signalen van uitstelgedrag of vermijden.

behandelen

Therapie heeft niet altijd als doel volledig herstel, bij sommige diagnose is dit niet mogelijk. Het volgen van een therapie is gericht op het beleefbaar krijgen van de diagnose en er beter mee te leren omgaan een weg te zoeken voor de toekomst met diagnose.

Het krijgen van therapie kan soms een verlichting geven, het vragen om hulp nadat er iets is gestart kan voor een persoon voelen als eigenlijk moet ik niet zeuren ik ben al verbeterd of als een ander heeft de plek harder nodig als ik. Het blijven vragen om hulp is voor een persoon lastig omdat het elke keer een bevestiging geeft van een diagnose, het geeft een naar gevoel van weer vragen, het kan verwarrend zijn omdat er andere ook hulp nodig hebben en er te weinig hulpverleners zijn.

Therapie volgen is geen luxe, als een persoon bij een dip wacht en wacht tot het depressieve klachten krijgt en dan wacht en wacht word het een depressie. Hoe langer een persoon wacht hoe meer hulp er nodig is, hoe zieker een persoon word. Therapie word vaak niet voorgeschreven bij lichte problematiek, problematiek moet al groter zijn maar dan word een persoon al snel complex gevonden. Wanneer er bij de dip word gestart met hulp zorgt dit ervoor dat de persoon kan blijven werken en niet uitvalt in de samenleving en op werk wat beter is voor de economie.

“Wachtlijsten morgen verdwijnen. Daar moet een diepere oorzaak voor zijn”. De oorzaak van het probleem met wachtlijsten zit in het te veel aanvragen van hulp door veel personen en te weinig mensen die definitief uitstromen. Langdurig zieken hebben veel hulp nodig, deze groep houd een plek bezet voor iemand op de wachtlijst. Door weinig personeel, therapie en andere dingen, word een persoon al snel langdurig ziek. De groep op de wachtlijst moet vaak een jaar wachten, voor het een intake heeft, hierdoor is de problematiek al veel groter en kan het al chronisch zijn, de lange termijn gevolgen.

gevolgen

Van mentale problematiek kan een persoon beperkt raken in het leven, dingen gaan veel moeilijker, verwerken of loslaten steeds lastiger. Een persoon kan door de problematiek ziek worden en een diagnose krijgen zoals een burn-out, wat vaak betekend dat een persoon niet kan werken, de persoon heeft eerst een therapie nodig om alles te verwerken en weer te herstellen. Het zonder werk komen zitten heeft veel impact op de persoon.

Het klinkt erg simpel om therapie te volgen bij PTSS, het even laten behandelen en de persoon is er vanaf. Maar de therapie is zwaar, het praten over het naarste moment van het trauma roept keer op keer veel op, het kan voor een persoon erg zwaar zijn om de therapie te blijven volgen door dat het de rest van de week kan bezig houden. Het praten over trauma is niet chic, het volgen van therapie is niet chic maar meer een ware nachtmerrie.

Omdat een therapie volgen niet chic is en er zwaar voor de persoon is de kans groot dat het erg tegen valt, hierdoor is het steeds moeilijker om te motiveren om te gaan, om door te zetten, de persoon wil geen ellendige week met veel herbelevingen of nachtmerries, wat zonder het praten erover soms dagen weg kan blijven. Het volgen van de therapie is een uitputtingsslag voor een persoon, maar moet het doorstaan om te kunnen herstellen van een trauma.

Het bezuinigingen op gezondheidszorg zowel lichamelijk als geestelijk heeft grote gevolgen. Zonder goede zorg is er veel uitval, kunnen veel personen niet herstellen en mee doen in de samenleving. Hoe langer de wachtlijsten hoe meer mensen moeten wachten, hoe meer personen er ziek worden, hoe drukker het word en hoe slechter dit is voor werk en de economie. Hoe beter de gezondheidszorg het aankan hoe beter er geholpen kan worden hoe eerder iedereen terecht kan hoe meer groei in de economie dit veroorzaken. Gezondheidszorg is naast onderwijs de belangrijkste dingen die goed moeten zijn.

plan

Het is erg licht gedacht dat therapie chic is, het lijkt of therapie nog leuk is, gezellig is om te volgen. Therapie is vaak bittere noodzaak om dingen te kunnen veranderen en aan te pakken. Het is belangrijk altijd naar therapie te vragen bij een diagnose en deze af te maken, bij een trauma kunt er later veel meer last van krijgen als het niet word behandeld. Het gaat niet om of een persoon het leuk vind, het gaat erom dat het moet, er is geen keuze, het is niet iets kleins.

Het is goed om hulp te vragen bij dingen waar u mee zit, niet weg te lopen voor de dingen en ze aan te pakken. Hulp vragen is 1 van de belangrijkste dingen en tegelijkertijd 1 van de moeilijkste, het is een erkenning van ziek of het lukt niet, het is naar voor een persoon om te beseffen dat er meer hulp nodig is. Wanneer een persoon dit niet nodig zou hebben zou het zich niet aanmelden, voor een dip wacht een persoon een tijdje, mocht het niet weggaan dan pas zal een persoon zich aanmelden of lange wachten. Het is een belangrijke stap om hulp te vragen bij een geestelijke gezondheidszorg, om te kunnen herstellen en mogelijkheden te hebben en te houden voor de toekomst.

Therapie is geen luxe. Therapie is geen wondermiddel, het allen volgen en 1x in de week ermee bezig zijn en de problematiek word minder. Het is 365 dagen in het jaar werken aan de diagnose, waar een persoon 24 uur per dag last van heeft, signalen en gedachten onder controle hebben en houden en het maken van een signaleringsplan en leren van vorige momenten om steeds meer te verbeteren.