We willen je graag helpen

We willen je graag helpen.

Wat is het

Geeft aan dat een hulpverlener iets gaat doen aan de problematiek. Vaak komt het voor dat een persoon verder alleen gesprekken heeft en zelden hulp in de praktijk met buien of signalen. Het klinkt heel mooi dat hulpverleners een persoon gaan helpen die problematiek heeft. Maar vaak komt erop neer dat een persoon met mentale problematiek 1 uur per week ambulante hulp heeft en in een opname vaak ook 1 x per week een behandelaar.

Vele hulpverleners komen vaak maar 1 uur per week langs. Hierdoor is er van de gehele week maar 1 moment waarop de persoon is gezien en er aandacht was voor de problematiek. Op deze momentopname word vaak wel een oordeel genomen, over de behandeling en hoe het gaat, terwijl de persoon de rest van de week alles zelf in balans probeert te houden.

Een persoon die hoort dat de hulpverlening graag wil helpen zal dit in eerste instantie geloven en hier mee gaan in het contact. In de meeste instantie zijn er veel wissels in behandelaren, waardoor een persoon regelmatig weer bij A moet beginnen en zelden naar B gaat. Vaak word een persoon van het kastje naar de muur gestuurd en ziet de gehele instantie.

Ongelijkheid?

Het is niet de vraag of er ongelijkheid is, maar eerder hoeveel ongelijkheid er is en hoe dit zo snel mogelijk meer gelijk kan worden. Volgens de wet is iedereen gelijk. Personen bij GGZ zijn niet gelijk met de samenleving en worden vaak uit de samenleving gehaald en hebben minder kansen op een “normaal leven. De samenleving heeft veel vooroordelen over personen binnen GGZ, wat het leven van een persoon zwaarder maakt.

Afhankelijk welke gemeente

Ongelijkheid in GGZ komt vaak voor, het is afhankelijk wat de problematiek is, zoals bij lichte klachten is een persoon vaak eerder geholpen, dan wanneer een persoon complexe problematiek heeft, die lange op een wachtlijst staan. Het is afhankelijk waar een persoon woont welke hulp er aanwezig is. De ene GGZ is zeer uitgebreid en heeft veel specialisme in huis om de problematiek aan te pakken, terwijl er in een andere GGZ 1 specialist werkt. Het is afhankelijk van de gemeente waar een persoon welke mogelijkheden er zijn voor hulp, zoals bij trauma alleen een psycholoog of behandeld worden op een trauma afdeling.

GGZ

GGZ is een organisatie verdeeld in heel veel instellingen, er is geen NL GGZ. Doordat er allemaal aparte instellingen zijn word er overal anders gehandeld en is zorg niet gelijk aan een diagnose of aan signalen. GGZ staat niet overal goed aangeschreven als een instantie die u kan helpen bij mentale problematiek. De ene instantie moet sluiten of gaat failliet terwijl andere moeite hebben met de lange wachtlijsten of het bieden van passende hulp. De wachtlijsten in GGZ lopen alleen maar op, er is minder personeel en er word minder vaak therapie voorgeschreven. In meerdere gevallen is een persoon die hulp vraagt de dupe van het beleid dat gevoerd word in een instelling, omdat zorg vaak niet gepast is of niet werkzaam (bewezen)

Minder kansen door GGZ

Wanneer een persoon een diagnose heeft gekregen is het psychisch of psychiatrisch. Deze 2 termen zorgen vaak voor meer leed, een persoon komt moeilijker aan een baan, er zijn veel vooroordelen, relatie lopen vaak stuk. Hierdoor heeft een persoon vaak veel minder kansen in de samenleving. Wanneer een persoon voor langer tijd is op genomen heeft een persoon een gat op zijn cv. Door te zeggen dat een persoon is opgenomen geweest komt er geen gesprek. Door het te verzwijgen kan er een gesprek komen maar moet de persoon een smoes bedenken om het gat te vullen, met het risico dat een werkgever erachter komt en de persoon als nog ontslaat.

Herkennen

Vaak geven hulpverleners aan we kunnen … voor je doen, maar blijft de uitvoering achterwegen. Als er op terug word gekomen is ik kan het nu niet direct oplossen, waardoor het geen gevolg krijgt. Ik zie wel vooruitgang, ik weet dat jij het iet kan zien, maar het is ook heel klein, ik zie echt wel vooruitgang. Het geeft in het begin hoop voor een persoon maar later blijkt het niet te zijn er totaal geen herstel maar verslechtering te zijn.

Wachtlijst

Voor complexe problematiek te laten behandelingen is een zeer lange wachtlijst, deze problematiek loopt vaak alleen maar op zonder gesprekken. Lichtere problematiek word vaak eerder en sneller geholpen. Bij een PTSS kan het zijn dat het al snel complexe ptss heet en dat er minder mee gebeurt. Een PTSS word vaak over het hoofd gezien en word vaak veel te laat behandeld

Persoon

Een persoon die veel vraagt, roept, druk is, heeft vaak veel aandacht en krijgt veel aandacht. Een persoon die van nature niet zo veel vraagt heeft hierdoor minder aandacht en valt minder op, waardoor de persoon meer aan zijn lot word overgelaten. Personen met dezelfde diagnose krijgen vaak niet dezelfde therapie of hoeveelheid hiervan. Bij EMDR word vaak alleen de sessie gedaan en geen gesprek. Terwijl bij andere GGZ er een gesprek is of extra nazorg naar een sessie die veel los maakt. Er meer word gelet op het algemene beeld en niet alleen op het trauma.

Averechts

Hulpverleners gebruiken vaak een averechtse manier Jij laat je niet helpen, jij weigert alles. Hierdoor lijkt het of het probleem bij de persoon ligt terwijl hulpverlening niet de inzet heeft gehad om ergens te motiveren, stimuleren om het aan te pakken. Het weigeren van hulp bij een verkeerde diagnose, valt bij instantie onder weigeren terwijl het dat niet is maar de behandeling klopt niet.

Medicatie

De diagnose word niet altijd op dezelfde manier behandeld, bij de enen alleen met medicatie, bij de andere met therapie. Bij de ene GGZ is medicatie alleen een behandeling, bij andere is het een onderdeel van. Bij de ene word er veel medicatie voorgeschreven en bij de ander is er veel aandacht voor de hoeveelheid, soorten en combinaties. In GGZ word vaak medicatie voorgeschreven die zelden effect heeft of bij een kleine groep. De bijwerkingen worden zelden besproken en het word vaak gebracht als een positieve oplossing.

Opname

We willen je graag helpen; de begeleiders komen op de koffie voor een goed weer gesprek, vragen of je koffie wilt en of ze nog wat kunnen doen om 16.30. Het gesprek heeft geen effect op het herstel van een persoon. Voor iemand met PTSS kan het een trigger zijn om niet te werken aan herstel en getriggert te worden door gesprekken over het weer. Een behandelaar geeft aan maar ik ben nieuw. In de zorg word veel gewisseld van behandelaren regelmatig heeft een persoon meerdere in 1 jaar. Hierdoor is er minder contact met de persoon en de klachten en is het meer kennismaken en weer uitleggen dan bezig zijn met het werken aan herstel.

Hulp aanbod

In GGZ hebben sommige aparte afdelingen en sommige niet, de aparte afdeling zoals een trauma afdeling heeft vaak meer specialisme in huis en kan gerichter behandelen. Een persoon word snel gezien als complex en moet langer wachten op hulp, hierdoor word het probleem groter en zijn er meer klachten. De hulp is vaak minimaal en goedkoop, om zo veel mogelijk personen te helpen met zo min mogelijk geld. De hulp is vaak niet aangepast op de persoon maar op de zorgverzekeraar. In sommige GGZ opname is het 6 dagen zelf en alleen uitzoeken en bij andere is een vast dagprogramma wat elke dag moet worden doorlopen

Hulpverlener

Eerlijkheid bij ggz komt vaak minder voor, een hulpverlener weet het vaak beter en dramt door over de mening en eventuele oplossing. Hulpverleners hebben vaak vooroordelen. Het woord van de persoon of het gene wat de persoon aangeeft word minder goed gehoord en lijkt minder belangrijk. Een goede hulpverlener heeft begrip voor de situatie en weet wat een persoon kan helpen en vooruit gang kan bieden, een hulpverlener die alleen komt voor te werken mist vaak het hulpverleners gevoel (zorg hart). Een persoon kan door een hulpverlener lang aan het lijntje worden gehouden of van het kastje naar de muur worden gestuurd. Een persoon heeft vaak vertrouwen in een behandelaar en komt hier vaak later pas achter. In de hulpverlening is er vaak geen aparte afdeling voor diagnose zoals een trauma afdeling hierdoor kan er minder gericht worden gewerkt aan een herstel en zijn er minder specialisten die een bijdrage eraan kunnen geven.

Diagnose

Personen krijgen snel een diagnose en vaak te veel diagnose waardoor hulp niet meer word opgestart of te weinig. Diagnose worden vaak gesteld binnen het uur waardoor er geen goed beeld is over de problematiek en of het wel de juiste is. Een persoon tijdens een kennismaking is nerveus en zenuwachtig waardoor het al anders in het gesprek staat als een week later.

Diagnoses zijn algemene labels die niks over de persoon zeggen. De ene hulpverlener zie het als autisme, de andere als PTSS. Hierdoor krijgt een persoon vaak meer diagnose maar maakt dit alleen maar meer verwarrend. Diagnose is niet aan de hand van signalen war een persoon last van heeft, het is een combinatie van signalen die bij verschillende diagnose kunnen horen. Diagnose overlappen elkaar voor een zeer groot deel waardoor er vaak maar 1 of 2 kleine verschillen zijn.

In de hulpverlening noemen ze alles al snel weigeren. Wanneer een persoon een diagnose, heeft die niet passend is, maar hier word wel medicatie op voorgeschreven, word er verwacht dat de persoon deze neemt. Wanneer de medicatie niet word genomen is het weigeren van medicatie. Diagnoses overlappen elkaar voor een groot deel hierdoor is het moeilijk vast te stellen welke diagnose nu juist is en waarom het niet de andere diagnose moet zijn.

Medisch dossier

In het medisch dossier word veel geschreven. Diagnoses worden volop gesteld, het wijzigingen van informatie van niet kloppende diagnose verwijderen is vaak niet mogelijk. Hierdoor blijven ze staan en word dit regelmatig tegen de persoon gezegd die opnieuw uitleg moet geven. Het medisch dossier lijkt een geheim document van ggz, een persoon ziet zelden papieren en het kost veel energie om het op te vragen en te krijgen.

Behandelen

Een hulpverleners die graag helpt wil graag overzichten en schema’s van een persoon om het overzichtelijk te houden en meer inzicht te krijgen in signalen of problematiek. Door de wissels worden overzichten en echt inzicht krijgen in de persoon vaak overgeslagen.

Communicatie

Veel problematiek bij de hulpverlening ligt bij de communicatie, veelal word er zeer slecht gecommuniceerd met de personen door te informeren over een diagnose de gevolgen en het verloop of wat een persoon mag verwachten. Een persoon krijg bij de hulpverlening geen rapport om de zoveel maanden met een verslag hoe de vorderingen zijn of waar aan gewerkt gaat worden. Hulpverleners zijn vaak minder goed aan te spreken op de punten waar de communicatie niet goed gaat of waar zaken niet worden uitgevoerd die wel moeten. Hierdoor blijft het probleem bestaan wat vaak ten koste gaat van de gezondheid van de persoon.

Hulpverleners kunnen vaak met kleine dingen veel verbeteren en duidelijker zijn naar de persoon. Door aantekeningen, huiswerk/ opdrachten, schema’s. Vaak word er een behandelplan gemaakt maar de doelen uit het plan word vaak te weinig meegedaan waardoor het geen effect heeft om de plannen te maken. Er word veel mondeling besproken en een persoon ontvangt weinig op papier. Vaak heeft een persoon veel aan het hoofd of een vol hoofd waardoor het vaker zaken kan vergeten.

Hulpverlening

Om de problematiek aan te pakken om beter te kunnen helpen is er meer inzicht nodig bij de hulpverleners en is het beter te starten met aparte afdelingen zoals een trauma afdeling zodat iedereen de juiste gerichte behandeling kan krijgen. De hulpverlening moet meer gericht zijn op signalen dan op een diagnose en medicatie. Er moet gericht geleerd worden om te kunnen herstellen en te kunnen verbeteren.

Eerlijk over het medisch dossier

In GGZ worden zelden rapportages of verslagen gegeven aan de persoon. Hierdoor lijkt het medisch dossier een geheim, wat er word geschreven en wat er instaat. In de GGZ word geen verslag gemaakt of rapport na 3 of 4 maanden over de vorderingen of herstel. Een persoon in de mentale gezondheidszorg krijg zelden papieren van de ggz, over het verloop nieuwe doelen of dingen die zijn hersteld. Veelal van de dingen gaat mondeling. Hierdoor is er geen zicht wat er word gerapporteerd of word geschreven over de persoon. Tijdens een opname of ambulante hulp, zou het zijn dat een persoon voor elk gesprek een verzoek moet indienen om het medisch dossier op te vragen.

Meer gelijkheid

Voor meer gelijkheid binnen ggz en de behandeling is het belangrijk dat een behandelaar meer te zeggen heeft over de behandeling die passend is bij de persoon. De marktwerking moet stoppen om de zorg te verbeteren. GGZ demonstreert niet voor het verbeteren van de zorg of het aanpakken van meer werknemers. Het beleid is zo en daar heeft een persoon het vaak mee te doen. Een GGZ neemt het zelden op voor een persoon om te zorgen dat de kwaliteit van zorg verbeterd.

Gevolgen

Wie bent ik?

Een persoon weet minder goed op wie de persoon moet vertrouwen de woorden van een hulpverlener of de persoon zelf. de persoon gaat meer twijfelen over zich zelf en krijgt hierdoor meer problematiek. Veel diagnose veranderen een persoon in zijn zijn en doen en laten. het gedrag, gedachten en gevoel veranderen en de persoon denkt na over de diagnose of deze wel of niet klopt en kan ook het gevoel hebben dat het klopt, maar niet echt klopt. het geeft een zeer verdraaid beeld van de persoon en het ziekte beeld.

Niet passend

Niet gepaste hulp die een persoon krijgt heeft een persoon niks aan gaat een persoon niet van herstellen. Door medicatie te nemen van een andere diagnose kan een persoon juist meer problematiek krijgen met de diagnose die wel juist is. Vaak leert een persoon zeer weinig over de signalen, de diagnose en gevolgen en het ermee leren omgaan. Een persoon is vaak verplicht een zelf cursus hiervoor te volgen door veel te lezen en op te zoeken.

Geen erkenning

Trauma’s worden in de hulpverlening vaak niet gezien waardoor een persoon eerder een andere diagnose krijgt dan een PTSS. De persoon loopt hierdoor meer schade op aan de gezondheid. Door geen erkenning van de trauma krijgt de persoon het gevoel niet gehoord en begrepen te worden. Het mag worden aangedaan zie je nu wel, ik krijg niet eens hulp.

Vertrouwen

De persoon geloofd de hulpverlening niet meer op het woord, omdat het niet geholpen word, geen vooruitgang ziet. De persoon ziet te weinig gebeuren aan hulp waardoor het het nut niet meer inziet langer in zorg te zijn en hulp te vragen, het heeft te weinig effect. Wanneer een persoon niet geholpen word met een MCPTSS is het gevolg dat een persoon hierdoor alles kan verliezen en kwijtraken, doordat de persoon niet geleerd heeft met trauma en trauma gedachten, herbelevingen en verkorte nachtrust om te gaan.

Stress

Regelmatig word code tornado van stress niet begrepen als zware stress maar als boos gedrag bij PTSS. Hierdoor is er niet goed gesignaleerd naar de stress en zijn niet duidelijk signalen opgepakt. De persoon krijgt hierdoor een verkeerde rapportage. Waardoor er verkeerd word geoordeeld.

Kwaliteit van zorg

Doordat er niet 1 organisatie is als de GGZ word er overal anders gehandeld na de hand van de richtlijnen, de ene ggz houd zich hier strak aan de andere loopt op de grens. Hierdoor is er geen garantie van de kwaliteit van de zorg. Vaak is het wanneer een persoon het er niet mee eens is dat een persoon een klacht moet indienen of dat een persoon naar de rechtbank moet gaan. Hierdoor is het onderwerp niet bespreekbaar en word het gedaan of het aan de persoon ligt. Vaak word er als reden opgegeven dat er is bezuinigd of er een te kort is, maar een persoon met mentale problematiek kan hier niks aan doen en heeft hulp nodig, door het uit te stellen word de problematiek alleen maar groter.

Mentaliteit

De behandelaren hebben vaak een 9-5 mentaliteit, hierdoor zetten ze zelden een extra stap om de persoon te helpen. De behandelaren spreken negatief over de persoon en geven het een naar gevoel. De behandelaren hebben vaak vooroordelen. Dit komt ten koste van de vertrouwensband. Door ongelijkheid in GGZ is het moeilijk om een goede band op te bouwen met een behandelaar. De behandelaar zegt vaak te werken in het belang van de persoon of herstel gericht te werken, maar de persoon hersteld niet en voelt zich niet gehoord en begrepen.

Herstel gericht

In GGZ word er weinig gewerkt aan gericht herstellen van problematiek of hier beter mee overweg te kunnen. Doordat een persoon niks leert is de persoon verplicht een zelfstudie te doen of opzoek te gaan naar andere hulp mogelijkheden. Er word te weinig gewerkt met schema’s of overzichten waardoor een persoon niet word geleerd meer inzicht te krijgen in de problematiek. Vaak moet een persoon de problematiek geheel kennen en oplossingen weten voor de hulpverleners.

Een mening van een hulpverlener

De diagnose die word gesteld is een mening van een persoon maar word beschouwd als waarheid. Wanneer een persoon 100 psychiaters zou hebben krijgt de persoon 100 diagnoses. De diagnose zegt niks over de persoon, vaak word de diagnose te snel gesteld en geeft het geen duidelijk beeld voor een andere hulpverlener. Het geeft niet aan waar de persoon last van heeft, zodat het duidelijk is bij een verandering van hulpverlener. Hulpverleners kunnen zeer negatief zijn en zeggen dat het veel al bij de persoon ligt, vaak is het dat de hulp niet passend is. De persoon word beledigd en gekwetst wat het contact kan verslechteren.

Rapporteren

Rapporteren word vaak slecht gedaan en niet duidelijk voor collega’s waardoor problematiek minder word gezien, niet naar waarheid word gerapporteerd en hierdoor niet de juiste actie word genomen. Zoals bijvoorbeeld stressje bij tornado. Wanneer het een hulpverlener uitkomt verkleind ie alles om minder te hoeven doen, wanneer het is voor de persoon word het meer vergroot en grotere diagnose gezocht.

Plan

Hulpverlening

Geef aan dat u ook graag geholpen wilt worden en dat u dit vaak aangeeft, kom met papieren of overzichten van de problematiek en maak het de hulpverlener duidelijk. Geef de hulpverleners adviezen die hun kunnen helpen het de volgende keer anders aan te pakken of op te pakken.

Meer uren

Graag helpen is actief inzetten waardoor een persoon met mentale problematiek meer uren krijgt om van de problematiek te herstellen. De uren van 1 uur emdr is vaak er weinig om daarna de trauma gedachten die het oproept te verwerken.

Taboe

De mentale problematiek uit de taboe sfeer halen door erover te schrijven te praten en duidelijk te zijn naar hulpverleners hoe het ook kan. Samen veranderen we de GGZ. Wees eerlijk en open over de diagnose praat erover en leg andere uit als er onbegrip is of vooroordelen zijn. De persoon weet het blijkbaar niet wat het inhoud een diagnose te hebben. GGZ kan bijdrage aan het verminderen van de taboe door de onderwerpen meer bespreekbaar te maken. Door een duidelijke website met informatie en tips wat een persoon kan doen en wanneer het actie moet ondernemen. GGZ moet meer bezig zijn met preventie en voorkomen van problematiek.

Er is ongelijkheid in ggz

Het is belangrijk vast te stellen hoeveel ongelijkheid voorkomt binnen GGZ. Wat hierin de problemen zijn en hoe deze worden veroorzaakt. Het is belangrijk om te beseffen en te accepteren dat er ongelijkheid is in ggz, zonder dit kan het niet worden hersteld en is er te weinig inzicht inde ware problematiek bij ggz. Het is belangrijk de ongelijkheid bespreekbaar te maken binnen GGZ en binnen de overheid. Het is voor een persoon eerlijk wanneer overal dezelfde behandeling is en overal op een correcte manier word gehandeld.

Bespreekbaar maken

Het is belangrijk voor de persoon om het onderwerp bespreekbaar te maken om het niet op te kroppen en het er niet bij te laten zitten. Hierdoor heeft een persoon steeds minder vertrouwen in GGZ en de hulpverleners. Een behandelaar kan zijn werkt goed doen wanneer het de hulpverleners jas uit laat en het gesprek met de persoon aangaat als een “normaal “contact. De jas zorgt ervoor dat er een verdeling is tussen hulpverlener en persoon, de persoon is minder als de hulpverlener.

Eerlijkheid

Het is belangrijk dat een hulpverlener eerlijk is over de hulp die word gegeven en hoeveel dit zo kunnen bijdragen aan het herstel. Daarnaast is het van belang voor de persoon dat er goed word geluisterd naar de signalen die worden aangeven en hier actie op word ondernomen. Een persoon word bij ggz vaak van het kastje naar de muur gestuurd en te veel doorverwezen, dit kost alleen maar geld, maar is zeer schadelijk voor de persoon.

Verandering

Om het te veranderen is het belangrijk dat GGZ het beleid afstemt en dat elke persoon dezelfde hulp krijgt aangeboden bij dezelfde problematiek. Dat alle soorten problematiek bespreekbaar zijn en er geen sanctie staan op het gedrag bij een uiting van negatieve gedachten.